Waarom klinkt ano 2024 “een inclusieve wereld” nog steeds als een sprookje? Waarom is het in de 10 miljoen jaren dat er mensen op deze aarde rondlopen nog steeds zo een opdracht om iedereen te laten meeleven. Denk eens even mee na: 10 miljoen jaar: dat zijn miljarden en miljarden mensen die reeds de kans hebben gehad om niet aan uitsluiting, exclusie of segregatie te doen. En toch vandaag op 10 oktober 2024 hebben we een werelddag Inclusie nodig om aan sensibilisering te doen. Want niet iedereen telt mee vandaag! Ook in onderwijs is er nog steeds geen plaats voor iedereen. Zoveel kinderen vallen nog uit de boot. Er zijn gelukkig landen waar ze toch een stapje verder al staan en ze zo goed als volledig inclusieve scholen hebben. En waarbij ze merken dat de maatschappij en de werkplekken op die manier ook stilaan inclusiever worden. Want iemands beperking is pas een beperking als de omgeving niet is aangepast. Je kan perfect als blinde persoon door een lege gang lopen met je stok. Pas als de gang volgepropt is met rommel heeft die persoon in die context een beperking. Dus weg al die rommel! Wanneer rijzen we met z’n allen uit boven de oermensversie van ons zelf? Een inclusieve wereld mag niet meer als een sprookje klinken! Zou het ons ooit lukken? We hebben niet eeuwig de tijd. De aarde verdwijnt binnen een paar miljoen jaren samen met de zon… Hopelijk is het daartegen toch nog even gelukt…