Er zijn de afgelopen legislatuur in Leuven beleidsmatig ongetwijfeld een aantal goeie dingen gebeurd, maar in drie dossiers ging het stadsbestuur uit de bocht.
1.De affaire Camelot
Dijledal vertrouwde in het najaar van 2019 het beheer van een 40-tal sociale woningen in Lolanden, die op punt stonden om afgebroken te worden, toe aan de privé-firma Camelot teneinde kraakacties te voorkomen. Dit bedrijf verhuurde de panden verder aan personen die vrij snel zware kritiek uitten op wantoestanden. Ze kloegen onder meer over het ontbreken van water, het niet kunnen sluiten van ramen, de aanwezigheid van schimmels enzovoort. Leuven liet de panden na controle onbewoonbaar verklaren, maar het duurde nog een hele tijd voor iedereen een andere woonplaats gevonden had. Tijdens de gemeenteraad van 21/10/2019 stelde Line De Witte (PVDA) vragen bij de samenwerking en het feit dat men deze onbewoonbare huizen liet verhuren. Schepen Lies Corneillie (Groen) verdedigde zich door erop te wijzen dat Camelot al begonnen was te verhuren zonder conformiteitsattest en de uitvoering van de nodige herstellingen om dit te bekomen. Onder meer omdat een aantal bewoners door het OCMW waren gestuurd liet het geheel een wrange nasmaak achter.
2.Resiterra versus Leuvens Historisch Genootschap
In 2020 kwam het tot een juridisch dispuut tussen projectontwikkelaar Resiterra en het Leuvens Historisch Genootschap over de plannen om de Verpleegstersschool in de Kapucijnenvoer af te breken. In april 2020 dagvaardde Resiterra het LHG en de bestuurders ter persoonlijke titel omwille van de beroepsprocedures die de erfgoedorganisatie instelde om de afbraak te voorkomen. Hierbij werd een schadevergoeding van 100.000 euro geëist voor de vertraging die de werken zouden oplopen. Op 20 april 2021 verwierp de burgerlijke rechtbank de eis. Rechter Joachim Honnay maakte in zijn vonnis allusie op het SLAPP-karakter van de schadeclaim. SLAPP (‘Strategic Lawsuit Against Public Participation’) staat voor intimiderende rechtszaken die machtige instanties aanspannen tegen veel minder kapitaalkrachtige tegenstanders. Het stadsbestuur had hier mijns inziens partij moeten kiezen voor het Leuvens Historisch Genootschap en afstand nemen van deze intimiderende praktijk van Resiterra. Men bleef evenwel op de vlakte en beperkte zich tot bemiddelen.
3.Pieter Janssens en de Molens Van Orshoven
Eind 2022 besliste het stadsbestuur dat kunstenaar Pieter Janssens, bekend van enkele kunstwerken in het Leuvense straatbeeld zoals de Rocketman en Spacewalker, de helft van zijn atelier in de Molens van Orshoven vanaf 1/1/2023 moest vrijmaken voor Maakbaar Leuven. Ook de huurprijs van de ruimte waar hij actief kon blijven vervijfvoudigde. Nadat het stadsbestuur in 2023 het beheer van de Molens overdraagt aan de vzw Maakleerplek zegt deze volledige huur op, een beslissing die inmiddels bevestigd is door een vrederechter. Janssens, die steun heeft van organisaties zoals de vzw Honk, die actief zijn in dit gebouwencomplex, tekende hiertegen beroep aan. De vzw heeft inmiddels ook het buurtcomité Vaartkater bevolen om tegen 9 oktober het lokaal naast het atelier van Janssens te ontruimen wat vandaag gebeurde. “Dit is onbegrijpelijk voor een stad die er prat op gaat verbindend te werken en sterk inzet op buurtwerking”, liet Kris Van Bouchout, voorzitter van het buurtcomité, vandaag optekenen. Wij zouden de hele situatie niet beter kunnen verwoorden.
Voor meer achtergrondinformatie lees mijn boek ‘Leuven zoals het is. Doorlichting aan vooravond verkiezingen 2024. Het telt 292 blz. en kost 20 euro. Het is momenteel te koop in de Leuvense boekenwinkels Als je het bedrag stort op mijn rekening BE65 7855 2875 6196 krijg je het snel in de bus. Voor meer info: luc.vanheerentals@telenet.be.
LUC VANHEERENTALS
