Voor het eerst sinds jaren schaf ik mij in het weekend nog eens De Morgen aan, naast De Standaard. Het is een ijzersterke come back gebleken, met een onwaarschijnlijk interessant en indringend verhaal uit Pokrovsk, aan de frontlijn zelve in Donbass, Oekraïne. De oorlogscorrespondent is een vrouw. Haar verslag is boeiend, zij spreekt met vrouwen die de een miljoen rozen van Pokrovsk blijven onderhouden, hoort de bommen vallen in haar hotelkamer, zoekt daarover contact met haar fotograaf en haar tolk; riskeert haar leven wanneer zij met een lokale commandant meerijdt op missie tot vlak bij de Russische linies nog voor zonsopgang. Razendsnel rijdt de officier heen en terug naar een hutje waarin oude hifi versterkers betrouwbaar dienst doen om de communicatie langs honderd kilometer front te verzorgen. Tijdens de even bliksemsnelle terugrit, wordt de brug die zij over zijn gereden achter hen stuk geschoten…

Joanie De Rijke. Haar teksten doen op eervolle wijze denken aan deze van Virginia Cowles, die fronten bezocht in WO II en tijdens de Spaanse burgeroorlog, en die daar kritische en zeer boeiende verslagen uit puurde.  Die de frontlijnen bezaaid met bevroren Russen bezocht tot in Finland, die in Praag was tot de dag voor Hitlers troepen het innamen.De bundeling van haar uitstekende oorlogsverslaggeving werd vorig jaar opnieuw uitgegeven in onze taal; een boek dat in iedere bibliotheek over oorlog thuishoort. Cowles stopte vroegtijdig met haar carrière en kwam om toen zij nog niet oud was in een banaal verkeersongeluk. Gelukkig vond zij nog de tijd een biografie van Churchill samen te stellen. Ik heb die besteld, ze is toegekomen, ik kijk ernaar uit deze dame opnieuw “tegen te komen” in haar teksten.

Petje af intussen voor de hedendaagse dame met ijzeren leeuwenhart en voor de krant die De Rijke kansen geeft ons beeld van deze tijd en van de betrokken oorlog te verrijken.