De Overeenkomst van Parijs, overeengekomen door
Elke graad telt
Elke tiende van een graad telt en we moeten nu en snel handelen, onze emissies tegen het einde van het decennium halveren en streven naar koolstofneutraliteit ten laatste in 2050. Dit vereist de betrokkenheid van de samenleving op alle niveaus, inclusief bedrijven, instellingen en burgers.
“Leiders hebben de collectieve ambities van de wereld in handen. De beslissingen die ze op dit cruciale moment nemen, zullen onze toekomst voor de komende decennia bepalen. Volgend jaar moeten we een nieuw tijdperk van klimaatactie ingaan – een tijdperk waarin beleidsmakers over de hele wereld zullen samenwerken, willen we hoop blijven houden dat de opwarming van de aarde tot 1,5 graad beperkt blijft – voor het welzijn van onze planeet maar ook die van de mens”, zegt Manuel Pulgar-Vidal, directeur van het wereldwijde klimaat- en energieprogramma bij WWF.
Natuur en klimaat, zelfde strijd
Deze klimaatcrisis zal niet worden opgelost zonder de dramatische achteruitgang van onze biodiversiteit over de hele wereld een halt toe te roepen. Deze twee crises zijn met elkaar verbonden en voeden elkaar: om klimaatverandering te bestrijden, moeten we ervoor zorgen dat we gezonde en biodiversiteitrijke ecosystemen in stand houden die niet alleen veerkrachtiger zijn tegen klimaatverandering, maar ook in staat zijn om ze af te remmen. Ontbossing en de herbestemming van natuurgebieden zijn bijvoorbeeld een belangrijke bron van emissies die bijdragen aan de opwarming van de aarde: ze vertegenwoordigen bijna een vijfde van de wereldwijde CO2-uitstoot.
Focus op natuur gebaseerde oplossingen
We hebben ook de natuur nodig om ons aan te passen aan de klimaatverandering. Overheden in ons land moeten daarom investeren in op de natuur gebaseerde oplossingen om ons te beschermen. Dit is essentieel, aangezien de opwarming van de aarde de komende jaren zal leiden tot meer intense en frequente extreme gebeurtenissen, zoals de hevige regenval die deze zomer verschrikkelijke overstromingen veroorzaakte, of hittegolven, zoals we die de afgelopen jaren hebben gekend. Waterrijke gebieden kunnen ons bijvoorbeeld helpen. Ze fungeren als waardevolle sponzen die overtollige regen opnemen tijdens overstromingen en fungeren als waterreservoir tijdens droogteperiodes.
Om hen aan hun beloften te herinneren, heeft WWF vijf prioriteiten opgesteld die een soort ‘rode lijn’ moeten vormen, de minimale ambitie die we eisen van onze leiders, namelijk:
1. Meteen een versnelling hoger schakelen in de afbouw van de CO2-uitstoot
De overheden, de ondernemingen, het maatschappelijk middenveld en de investeerders moeten onze economische systemen dringend duurzaam maken en onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen afbouwen. Ook moeten de subsidies voor fossiele brandstoffen afgebouwd worden.
2. Actie ondernemen via op de natuur gebaseerde oplossingen
De natuur moet beschermd en hersteld worden, want ze absorbeert en stockeert koolstof en speelt een sleutelrol in de aanpassing en de veerkracht van ecosystemen en gemeenschappen. De COP26 moet erkennen dat de natuur een rol kan spelen in de beperking van de klimaatopwarming tot 1,5°C en moet meer financiële middelen ter beschikking stellen van oplossingen die uitgaan van de natuur.
3. De natuur en de mensen helpen om zich aan te passen
De overheden moeten meer actie ondernemen om de kwetsbaarste mensen en heel wat cruciale ecosystemen te helpen om zich aan te passen en veerkrachtiger te worden in een wereld die vlug warmer wordt.
4. De toekomst financieren
De risico’s zijn duidelijk. Niks doen zou oneindig veel meer kosten dan actie ondernemen. Vandaar dat we niet langer mogen dralen om financiële klimaathulp te bieden aan diegenen die niet zonder kunnen om te overleven.
5. De gemaakte beloften meteen beginnen waar te maken
We verwelkomen de