Sinds het begin van de meest live gestreamde genocide in de geschiedenis, uitgevoerd door de illegitieme en criminele zionistische entiteit tegen het Palestijnse volk, vooral in Gaza, heeft een golf van pro-Palestijnse bewegingen steden over de hele wereld overspoeld.

Brussel is daarop geen uitzondering.

Sinds oktober 2023 protesteren grassroots-collectieven en individuele activisten actief tegen de aanhoudende genocide, eisen ze een einde aan de bezetting en dringen ze aan op een vrij Palestina van de rivier tot de zee.

Dagelijks vinden er protesten plaats aan de Brusselse Beurs en het Centraal Station, en er zijn ook verschillende acties gevoerd tegen handel, industrie en politieke instanties die samenwerken met – en profiteren van de genocide.

Deze politieke mobilisatie is echter met aanzienlijk politiegeweld en repressie beantwoord.

Het meest recente van deze aanvallen vond plaats op donderdag 25 juli en werd zelfs door internationale media, zoals Al Jazeera, gecoverd. De politie arresteerde gewelddadig Palestijnen enkel omdat ze op de Brusselse Grote Markt rondliepen met Palestijnse vlaggen of kleding en accessoires droegen met Palestijnse symbolen. De autoriteiten rechtvaardigen deze arrestaties door te stellen dat “Brussel een neutrale zone is”, hoewel de neutrale zone in het stadscentrum eigenlijk beperkt is tot een klein gebied rond de Grote Markt en de zones nabij de parlementen.

In de gerapporteerde video’s zijn politieagenten te zien die schreeuwen, schoppen, slaan en mannen wurgen onder het mom van het beschermen van de zogenaamde “neutraliteit” van het Brusselse stadscentrum. Ondertussen lopen zionistische toeristen vrij rond door dezelfde straat en zwaaien zij met hun genocidale koloniale vlag.

De ironie van deze gewelddadige ‘neutrale zone’ in de imperialistische stad Brussel openbaart zich steeds meer als een fascistisch bastion dat het kapitalisme beschermt.

Kameraden werden gewelddadig tegen de grond geduwd en met peperspray bespoten omdat ze “te lang stil stonden” bij de Beurs en aan het Centraal Station, waarna ze werden gearresteerd voor het tonen van enige solidariteit met Palestina buiten de ‘aangewezen’ protestzone. Dit was onderdeel van een breder patroon van constante online surveillance, etnisch profileren en het gericht aanpakken van bekende gezichten bij protesten.

Vermomd als burgers maken agenten foto’s tijdens protesten, worden ze ‘bevriend’ met Palestijnse organisatoren op sociale media om hun politieke activiteiten te monitoren en houden ze regelmatig herkende gezichten aan om hun identiteit te controleren buiten politieke bijeenkomsten.

Verder arresteerde de politie onze kameraden ook gewelddadig door hen tegen de grond te werken, te wurgen, hen te bedreigen met politiehonden, hen aan te vallen met traangas terwijl ze in een hoek werden gedreven terwijl ze racistische woorden naar hen riepen. Aan een van onze Palestijnse kameraden fluisterden agenten: ‘We haten Palestina.’ Tijdens hun detentie dreigde de politie hen met isolatie en intimideerde hen met de dreiging van gedwongen Xanax-medicatie. Kameraden die een hijab droegen, werden gedwongen om die af te doen zonder enige privacy tegenover mannelijke agenten tijdens de fouillering.

Na hun vrijlating “on record” nam de politie onze kameraden gedwongen mee in busjes en zette hen ver buiten de stad af, op plekken zoals Laken en Bosvoorde. Dit kan worden gezien als een ontvoering, aangezien het tegen hun wil gebeurde nadat ze waren vrijgelaten. Tijdens deze ontvoering gebruikten agenten gewelddadige racistische en seksuele taal om onze kameraden te intimideren en lastig te vallen.

De Belgische medeplichtigheid reikt verder dan een laf gebrek aan steun voor Palestina op het internationale podium.

Het land onderhoudt normale diplomatieke banden met een entiteit die actief genocide pleegt. Elsene blijft verbonden met Megiddo, Brusselse universiteiten ontvangen Israëlische diplomaten, de politie van Antwerpen past technieken toe die zijn geleerd van het Israëlische leger, en de wapenhandel tussen Israël en België blijft floreren. Hoewel de aankondiging van de Stad Brussel om de handel in producten uit bepaalde Israëlische nederzettingen te stoppen welkom is, is dit slechts een minimale naleving van de Europese wetgeving in tijden van vrede—en zeker geen actieve politieke inspanning om medeplichtigheid in genocide te vermijden.

In de afgelopen 11 maanden heeft onze solidariteitsbeweging dapper een escalatie van gewelddadig politieoptreden op straat en op universiteitskampen geconfronteerd.

Deze escalatie is niet verrassend, aangezien dezelfde politieagenten die Mawda in 2018 vermoordden, Sourour en Imad in 2023 en vele andere bekende en onbekende slachtoffers, nu de straten van Brussel lastigvallen. Zeggen dat wij als gemeenschap ons verraden voelen door de politie, is de decennia van strijd tegen politiegeweld negeren die onze geracialiseerde kameraden over de hele wereld hebben gevoerd. Het is een leugen om te zeggen dat we iets beters verwachtten van de corrupte staatsmacht. In plaats daarvan zien we al deze gewelddadige incidenten als zielige pogingen om onze solidariteitsbeweging te demoraliseren. Dit geweld maakt ons alleen maar sterker en meer vastberaden dan ooit, omdat we de noodzaak zien om deze onderdrukkende instellingen te ontmantelen.

De politietactieken van surveillance, intimidatie, constante arrestaties, seksueel geweld en moord op raciale groepen weerspiegelen de koloniale systemen die worden gebruikt om het Globale Zuiden en hun diaspora’s te onderdrukken.

Wij stellen dat elke betekenisvolle solidariteitsbeweging voor Palestijnse bevrijding ook een anti-politiebeweging moet zijn.

Het scheiden van deze bewegingen reduceert beiden tot louter performatieve daden, wat een gebrek aan respect toont voor onze kameraden in Palestina en daarbuiten.

Wij weigeren deel te nemen aan performatief activisme.

Terwijl bepaalde NGO’s en instellingen die beweren Palestina te steunen niet alleen hebben gezwegen over de toename van staatsgeweld, maar ook slachtoffers de schuld hebben gegeven door demonstranten als “onruststokers” te bestempelen. Wij veroordelen daarom het stilzwijgen van Intal, ABP en PTB-PVDA. Hun stilte en victim-blaming maken politiegeweld tegen alle activisten ter plaatse mogelijk.

Ze dragen bij aan dit geweld door te weigeren middelen te bieden aan degenen die worden geconfronteerd met politiebrutaliteit, door te proberen om grassrootsinitiatieven te coöpteren, door protesten te verlaten zodra de politie begint te intimideren, door geen duidelijke publieke verklaringen af te leggen waarin politiegeweld wordt veroordeeld en door geen steun te geven aan ongeautoriseerde acties. Door demonstranten als “onruststokers” te bestempelen en de solidariteitsruimte te controleren, versterken ze de verdeel-en-heers tactieken van de ordehandhavers, waardoor een onveilige omgeving wordt gecreëerd voor pro-Palestina-activisten en solidariteitscollectieven.

Gedeeltelijke solidariteit is geen echte solidariteit; het exploiteert de Palestijnse zaak om electorale agenda’s te dienen.

Het is geen toeval dat de laatste ‘geautoriseerde’ nationale mars voor Palestina plaatsvond voor de Belgische federale verkiezingen. Deze gefinancierde organisaties, die ruimte innemen in de pro-Palestina beweging, moeten hun institutionele privileges gebruiken om geracialiseerde en Palestijnse demonstranten te beschermen tegen politiebrutaliteit. Het minste dat ze kunnen doen, is medische, juridische en financiële steun bieden aan degenen die het doelwit zijn van politiegeweld— of ze moeten het strijdtoneel verlaten! In plaats daarvan keuren ze stilzwijgend staatsgeweld goed door hun medeplichtigheid. Witte bondgenoten, in het bijzonder, moeten hun privilege gebruiken om degenen te beschermen die het meest kwetsbaar zijn.

Wij roepen de vrije journalisten van België op—als ze nog bestaan— om hun rol als journalisten binnen de strijd te vervullen. Media en journalisten moeten de inspanningen van de solidariteitsbeweging en de gewelddadige politierepressie ter plaatse vastleggen, rapporteren en documenteren.

We zullen doorgaan met protesteren, onze stem verheffen, standvastig met het verzet staan, genocidale entiteiten en staten aanklagen, strijden voor gerechtigheid en de weg vrijmaken voor collectieve bevrijding, ondanks het geïnstitutionaliseerde geweld en de repressie door federale politiebendes.

We roepen alle vrije mensen op om zich bij de strijd aan te sluiten. Niemand van ons is vrij totdat we allemaal vrij zijn! Wij verwerpen de zogenaamde ‘nieuwe norm’ van de koloniale wereldorde en staan in solidariteit met Palestina, Soedan, Congo en alle onderdrukte gemeenschappen in het Globale Zuiden. Beëindig het kolonialisme in elke hoek van de wereld en bevrijd alle mensen.

BRUSSELS4PALESTINE, POPULAR COMMITTEE FOR PALESTINE, AFA BXL, SAMIDOUN, TAMAROD, UNIVERSITÉ POPULAIRE DE BRUXELLES (ULB), JABALIA HALL (VUB), PALACTION, GENT STUDENTS FOR PALESTINE.