Julio Chávez is lid van de Nationale Directie van de Verenigde Socialistische Partij van Venezuela (Psuv) en lid van de Commissie Internationale Zaken. Momenteel is hij, naast zijn verschillende verantwoordelijkheden, deelnemer aan de Brics Plus dialoog van politieke partijen in Johannesburg, Zuid-Afrika. De BRICS-Africa is een initiatief gericht op het versterken van de betrekkingen tussen de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) en Afrikaanse landen.
Hieronder geven we in het kort zijn bedenkingen weer over de politieke situatie in Venezuela met het oog op de verkiezingen op 28 juli dit jaar en de pogingen van het Amerikaanse imperium om de figuur van president Nicolás Maduro in diskrediet te brengen.
Hij bijt de spits af met een opsomming van de natuurlijke rijkdommen van het land. Onder meer benadrukt hij de aanwezigheid van het enorme potentieel aan oliereserves, berekend op
driehonderd miljard vaten per dag. En wellicht bergt Venezuela de op vier na grootste gasreserves ter wereld in de ondergrond.
‘Daardoor staan we voortdurend in de belangstelling van de imperialistische vraatzucht en zullen we per secula seculorum het voorwerp zijn van alle mogelijke plannen die maar bedacht kunnen worden om onze rijkdommen te stelen. En ze zullen nooit ophouden met hun pogingen om onze regering omver te werpen, die sinds het aan de macht komen van Hugo Chávez en nu met president Maduro en de krachtige Bolivariaanse revolutie, een echt en waar alternatief is geworden van continentale emancipatie, die de mens centraal stelt in de politiek, en dit in openlijke tegenstelling tot het neoliberale model, dat de markt en het kapitaal bevoordeelt tot schade van de onderdrukte volkeren van de wereld.’
Amerikaanse sancties zijn dodend
Door de Amerikaanse sancties werd de economie gewurgd en werden ernstige problemen veroorzaakt met tekorten aan voedsel en medicijnen, terwijl de verkoop van olie onmogelijk gemaakt werd. Als men de voornaamste slagader van een land dichtknijpt, is het niet moeilijk om dat land aan de rand van de afgrond te brengen. De VS stalen Venezolaanse bedrijven en goudreserves in het buitenland en ze erkenden een ‘interim-regering’ om het land van de wereld te isoleren.’ De criminele blokkade veroorzaakte destijds meer dan 40.000 doden, volgens VN-rapporteur voor de Mensenrechten, Alena Douhan.
Toch slaagden de regering en de bevolking die trouw bleef aan de overheid erin het hoofd te bieden aan de agressie. En zo raakte het land met een langzaam en aanhoudend proces van economisch herstel en politieke stabiliteit op eigen kracht vandaag uit de diepte, ondanks ‘de uitzonderlijke dreiging van het meest criminele en genocidale rijk in de geschiedenis van de mensheid over de hele wereld.’
Extreemrechts in opmars in Europa
Julio Chávez werd, samen met andere internationale gasten, uitgenodigd om de XIIIe Federale Vergadering van Afgevaardigden van de coalitie Verenigd Links van Spanje bij te wonen. Die vergadering greep plaats op 18 en 19 mei van dit jaar in Madrid. Daar waren meer dan 500 afgevaardigden uit heel Spanje aanwezig. Er werd onder andere gedebatteerd en beslissingen genomen om zetels in het Europees Parlement te winnen en de opmars van het neofascisme te stoppen.
Julio Chávez wist te vertellen dat een beetje verderop een heel andere vergadering plaats vond. Die was samengeroepen door de Spaanse partij Vox, een partij die beschouwd wordt als extreemrechts en ultranationalistisch. Zij probeerde de bijeenkomst waaraan Julio Chávez deelnam, te overschaduwen.
‘Die partij verzamelde regeringsleiders van Europese landen die de vlaggen van het neofascisme achternalopen en haalde er ook nog de president van Argentinië Javier Milei bij. Deze kwam met een opruiende en haatdragende boodschap voor de dag. Wat ze uiteindelijk nastreefden was de heropleving van het neofascisme in Europa te positioneren, onder andere in een poging om steun aan Oekraïne van de NAVO te rechtvaardigen in een scenario waarin het zwaarste deel op de schouders van Europa wordt geladen, een Europa dat zich beschamend laat reduceren tot een echte achtertuin van de VS.’
Gevaar van neofascisme in Latijns-Amerika
Vervolgens noemt Julio Chávez enkele Latijns-Amerikaanse landen op die nu aan het opschuiven zijn naar ultrarechts met een regeringsbeleid dat zich aanschurkt bij het fascisme.
We namen een kijkje op internet.
Voormalig president van Brazilië Jair Bolsonaro was altijd een rasechte militair gebleven. Zo vond hij dat het probleem van de militaire dictatuur niet was dat tegenstanders gemarteld werden, maar dat ze in leven werden gelaten. Hij kon rekenen op steun van de machtige zionistische lobby. Hij wordt beschouwd als ‘ultrarechts’ vanwege zijn anti-democratische, racistische, misogyne en homofobe standpunten. Gelukkig werd hij afgeblokt door de verkiezingen van oktober 2022 te verliezen. Maar hij blijft zijn aanhang opruien.
Ook Javier Milei die in december 2023 in Argentinië aan de macht kwam, wordt beschouwd als een extreemrechtse figuur. Zo beweert hij onder andere dat de opwarming van de aarde een ‘socialistische leugen’ is. En zijn economische programma’s dompelen massa’s mensen in de armoede.
In november vorig jaar kwam de multimiljonair Daniel Noboa aan de macht in Ecuador. Hij rekent af met enorme problemen, niet in het minst het geweld en de gesel van de drugshandel. Het is niet gemakkelijk hem voor een gat te vangen. Zijn beweging staat dicht bij de ideologieën van liberaal conservatisme, libertair conservatisme, neoliberalisme en rechts populisme.[1]
En hoe zit het met Europa?
Volgens Julio Chávez zijn de Verenigde Staten ‘de meest misdadige en genocidale imperialistische natie die we ooit gekend hebben.’ Hij ziet weinig hoop dat de Europese leiders, die uit de verkiezingen op het toneel verschijnen, onder de voogdijschap van de superstructuur van politieke, territoriale en economische overheersing van de VS en de machtige militaristische arm van de NAVO uitkomen. ‘Tegen de plannen van het Amerikaanse imperialisme om overal in Europa of buiten haar grenzen te interveniëren zal de Europese Unie zich niet verzetten,’ meende hij.
Vandaar dat de akkoorden van Breton Woods en het economische model dat na het einde van de Tweede Wereldoorlog aan de mensheid is opgelegd, en dat de markt en het kapitaal bevoordeelt boven de behoeften van het volk, van kracht blijven.
Dit heeft er bovendien toe geleid dat de volkeren, onder druk van de machtige bedrijven van laboratoria, sociale netwerken en massamedia, radicale leiders van extreemrechts kiezen die flirten met neofascisme, met verhitte racistische, haatdragende en xenofobe toespraken tegen migrantenbevolkingen, waardoor de vrede in de Europese regio en de hele wereld wordt bedreigd.
De NAVO
Tenslotte laat Julio Chávez zijn licht schijnen over de uiterst gevaarlijke tijd waarin we vandaag leven.
‘Op recente NAVO-topconferenties werd het verband en het verhaal almaar versterkt dat China en Rusland planmatige vijanden zijn die de veiligheid en de belangen van de VS en de EU bedreigen, zodat het voormalige spook van het communisme het hoofd moet geboden worden en vernietigd.
Kortom, de ontknoping van de door de VS gestuurde oorlog van de NAVO tegen Rusland op Oekraïens grondgebied zal doorslaggevend zijn voor het indammen van de neofascistische vloed die Europa overspoelt, zonder de zeer intense sociale conflicten te onderschatten die zouden kunnen ontketend worden door de ineenstorting van de belangrijkste Europese economieën en door de strijd en de eisen onder leiding van de machtige Europese arbeidersvakbonden. Tijden van omwenteling en grote mobilisaties doemen op over het oude Europa.’
BRON:
[1] https://www.milenio.com/internacional/daniel-noboa-es-de-izquierda-o-derecha-esta-es-su-ideologia
