We vinden het moreel en juridisch onaanvaardbaar om een zelfuitgeroepen terreurstaat uit te nodigen voor een Europees sportevenement. Men zou denken dat het gemeentebestuur van Gent gevolg zou geven aan de Israëlische boycot die ze zelf vol trots als vooruitstrevende stad had uitgesproken in maart dit jaar.

Boycot

Deze boycot kwam tot stand door aanhoudende druk van de Palestijnse gemeenschap, de duizenden bezorgde burgers en de talloze organisaties verenigd in de Gentse Coalitie voor Palestina. Er werd toen eveneens de belofte gemaakt elke handeling en samenwerking van haar bestuur met Israël aan de mensenrechtentoets te onderwerpen.

Het belang van deze economische, sociale en culturele boycot blijkt nu in de praktijk niet meer dan een symbolische geste om het maandenlange protest te sussen. Erger nog het stadsbestuur besloot het collectieve Gents verzet tegen de Israëlische genocide op de Palestijnse bevolking te stigmatiseren en te criminaliseren.

Zowel Gent als De Pinte hebben kosten noch moeite gespaard om hun samenwerking te verlenen aan dit Europese frisbee toernooi en de Israëlische wedstrijden toch te accommoderen. Dit tegen de vraag in van zowat iedereen, ook de lokale organisatoren, de jonge deelnemers en hun ouders die zich terecht zorgen maakten over de aanwezigheid van de koloniale apartheidsstaat op het
toernooi.

Er werd onmiddellijk een e-mailingcampagne opgezet om te eisen dat het stadsbestuur de aanwezigheid van Israël in Gent zou weren. Tegelijkertijd sprak de Gentse Coalitie voor Palestina het gemeentebestuur aan. De vraag werd gesteld waarom Stad Gent de aanwezigheid van een Israëlisch team aanvaardt en er zelfs actief aan meewerkt terwijl het zich in maart geëngageerd had om Israël te boycotten?

Stad Gent zag er echter geen graten in. Sterker nog: door ‘veiligheidsredenen’ in te roepen en Israël te verplaatsen naar buurgemeente De Pinte hoopten beide gemeentebesturen waarschijnlijk dat hun poging tot sportswashing en de daarmee gepaard gaande medeplichtigheid aan genocide onopgemerkt zouden voorbijgaan.

Uit de beslissing die waarnemend burgemeester Bram Van Braeckevelt (Groen) nam op 7 augustus werd bovendien de Palestijnse gemeenschap en zij die hen steunen in hun strijd onterecht neergezet als zijnde ‘het probleem’ en werd geïnsinueerd dat de terroristische dreiging van onze kant zou komen.

Wereld op zijn kop

In de lijst van pro-Palestijns activisme vermeld in het rapport is er geen enkele aandacht voor de context waarbinnen dit gebeurt, noch enig respect te bespeuren voor de Gentse Palestijnen die elke dag in angst leven voor het gruwelijke geweld gepleegd op hun families in Gaza. Het is de wereld op zijn kop als het vele geoorloofd protest tegen een genocide als bedreigend wordt afgeschilderd en op één hoop wordt gegooid met bijvoorbeeld een losse vechtpartij, wat graffiti en zelfs krijttekeningen… De zogezegde ‘ongeregeldheden en calamiteiten’ die ons worden aangesmeerd hebben te maken met het feit dat wij al bijna 11 maanden slachtoffer en getuige zijn van een live gestreamde, onweerlegbare, goed gedocumenteerde genocide waarin de oorverdovende stilte en medeplichtigheid van onze regeringen de dehumanisering van de Palestijnen in de hand werkt.

Terwijl we dit schrijven heeft zich net de zoveelste slachtpartij voltrokken: meer dan 100 onschuldige Palestijnse vluchtelingen die zich hadden verzameld in de Al-Tabeen school voor het ochtendgebed kwamen om in de gruwelijke aanslag gepleegd door het Israëlische leger. De niet te identificeren verkoolde en uiteengereten mensenresten werden verzameld in plastiekzakken en uitgedeeld aan de nabestaanden.

Men telt nu officieel 40 0000 vermoorde Palestijnse burgers, waarvan minstens 15 000 kinderen, 91 000 gewonden en 10 000 vermisten, velen verloren onder het puin. De werkelijke directe en indirecte doden liggen veel hoger en kunnen oplopen tot 186 000. De verwoesting is ongeëvenaard: het economisch en sociaal leven is tot stilstand gebombardeerd door een equivalent van 5 atoombommen op een gebied kleiner dan de Belgische kust.

Meer dan 2 miljoen op de vlucht geslagen Palestijnen zitten gevangen: nergens is het nog veilig en al zeker niet in de vluchtelingenkampen. Israël snijdt in Gaza water en elektriciteit af, blokkeert de doorgang van voedsel, levensreddende geneesmiddelen en gezondheidsapparatuur. Ze orkestreert hiermee doelbewust een humanitaire crisis om het uitmoorden van de Palestijnse bevolking nog wat efficiënter te laten verlopen. Wie nu nog zou twijfelen aan de genocidale intenties van Israël: sinds 7 oktober zijn er ontelbare statements geweest van regeringsleiders zoals Bezalel Smotrich, Itamar Ben-Gvir, enz om de uithongering, foltering en executie van de Palestijnen te legitimeren. In het Knesset werd zelfs geanimeerd gedebatteerd over het recht om de gevangen te verkrachten. Als kers op de taart werd dit alles nog eens beloond met een de staande ovatie voor oorlogsmisdadiger Benjamin Netanyahu in het Amerikaanse Congres en een cheque van 3,5 miljard voor de aankoop van militair materieel en wapens door Israël.

In de recentste uitspraak van het Internationaal Strafhof werd Israël uitgeroepen als apartheidsstaat en de illegaliteit van de annexatie van de Palestijnse gebieden herbevestigd. Elke medewerking van de andere landen aan dit systeem van geweld en oppressie zal worden beschouwd als een daad van medeplichtigheid. Ook het Internationaal Gerechtshof in Den Haag had Israël al zwaar veroordeeld in de genociderechtszaak die ervaringsdeskundige Zuid-Afrika had aangespannen.

Wie wil het stadsbestuur beschermen?

Dus wie wil het stadsbestuur nu werkelijk beschermen? Het genocidale Israëlische regime of deslachtoffers ervan? We vragen het ons af. De Israëlische delegatie negeerde onmiddellijk het verbod de Blaarmeersen te betreden en bracht zelfs gewapende personen mee. Uit berichten op de officiële sociale media van het team blijken de 17-jarige Israëlische spelers geen ‘onschuldige’ jongeren zijn. Zij zullen binnenkort hun legerdienst vervullen en zo actief meewerken aan de uitroeiing van het Palestijnse volk.

In tegenstelling tot het morele failliet van onze regeringen om zich aan de democratische waarden en mensenrechten te houden (waarin ook het stadsbestuur een rol in speelt via haar partijbesturen), staan wij wel aan de juiste kant van de geschiedenis. We herinneren er
bijvoorbeeld graag aan dat het niet het stadsbestuur maar de studentenbezettingen erkend werden met de Jaap Kruithof Prijs voor Democratie.

We weigeren de criminalisering van onze beweging te aanvaarden. Het is tijd dat de echte criminelen en terroristen bij naam genoemd worden. We eisen van het stadsbestuur dat er een totale boycot komt en dat alle banden met Israël verbroken worden. De manier waarop het stadsbestuur van Gent in deze zaak heeft gecommuniceerd en gehandeld is ronduit schokkend.

We vragen dan ook dat er een publieke verontschuldiging komt aan de Palestijnse gemeenschap die heel deze affaire weer eens heeft moeten incasseren. We herinneren er eveneens aan dat de burgers van Gent in het verleden altijd een bastion van verzet hebben gevormd tegen tirannie en geweld. Zolang de genocide blijft doorrazen en de apartheidsstaat illegaal de Palestijnse gronden koloniseert, zullen wij met ons werkend moreel kompas de laffe en medeplichtige houding van onze politici blijven aanklagen.