Het voorstel van de bisschoppen om ‘vrouwelijke diakens’ plaatselijk toe te laten is naar mijn mening een ‘minimum minimorum’ voor het welslagen van het ‘Synodaal proces’. Maar hoelang moeten vrouwen nog wachten voordat zij in aanmerking komen voor het priesterschap in de Rooms-Katholieke Kerk?
Hoelang kan de Rooms-Katholieke Kerk vrouwen hiervan nog uitsluiten op grond van hun geslacht? Er zijn reeds stemmen opgegaan om dit juridisch aan te klagen bij het ‘Internationaal Hof voor de Rechten van de Mens’.
Het voorstel van de bisschoppen om getrouwde priesters plaatselijk mogelijk te maken is – wat de ‘viri probati’ betreft – ook een ‘minimum minimorum’ voor het welslagen van het ‘Synodaal proces’. Dat in de Rooms-Katholieke Kerk ‘gehuwden priester mogen worden’ betekent nog niet dat ‘priesters mogen huwen’. Ik verwacht wel dat gehuwde mannen (‘viri probati’) plaatselijk priester zullen mogen worden, maar dat het celibaat voor priesters gehandhaafd zal blijven. Hoelang nog?
Op 12 maart 1994 was ik namens ‘Priesters en Religieuzen voor Gerechtigheid en Vrede’ in de Anglicaanse kerk te Bristol (UK) tijdens de wijding van vrouwen tot priester en heb daar tijdens de viering volgend gebed mogen bidden: “Let us pray that also the Roman Catholic Church may finally be able to overcome ossified and discriminating legislation and allow women to be ordained and lead the way in preaching Gods word, in celebrating Eucharist, and in showing ways for the community of faith to go.”
De bisschoppen vertrekken vanuit de vaststelling dat ‘een synodaal missionaire Kerk vraagt om een open dialoog met de actuele ontwikkelingen in de ons omringende wereld’. De kerkelijke tradities zijn in hun ogen ‘in voortdurende ontwikkeling’. En zij vragen om “aanzetten tot concretisering van de decentralisatie van bepaalde beslissingen in de Kerk, die toelaat om met meer legitieme verscheidenheid in eenheid samen te werken”. Tientallen jaren geleden pleitte ik reeds bij kardinaal Danneels voor verscheidenheid in eenheid. Te vergeefs!
Ik zou nog veel kunnen zeggen, maar ik zal het hierbij laten. Al is dit een bijdrage in mijn persoonlijke naam, toch is dit mogelijk de ‘stem van de zwijgende meerderheid’.
Eerbiedige broedergroeten in Christo. Fratelli Tutti!
