Dit is het mooie gedicht over de verzuchtingen van de moslimjeugd dat Alison Ahern van de Leuvense studentenmoskee Imsal afgelopen vrijdag voordroeg, tijdens het debat over migratie in Het Groot Ongelijk in Leuven.

Participatie
Wat zijn de dromen van de moslimjeugd?
Wat brengt hen hoop en vreugd?
Hoe willen ze zich engageren?
Hoe willen ze dingen bijleren
en wat willen ze in de wereld doen keren?
Het woord dat in mij opkomt is participatie
De moslims vormen een groot deel van de Belgische natie
Participatie
Soms voel ik mij slecht dat niemand mij haast ziet
Ik ben een persoon net als jij, met dromen en aspiraties
Met ambities en een plan
Maar de vraag is of ik deze realiseren kan
Ziet u, er zijn bepaalde limitaties
Voor sommigen in sommige naties
Kan ik een bepaalde studie wel doen
zonder mijn hoofddoek te moeten afdoen
Kan ik wel naar school waar ik mezelf kan zijn
Waar er geen plaats is voor discriminatie en pijn
Waar ik mijn identiteit zelf kan ontdekken
Zonder de angst dat men mijn vrijheid zal onttrekken
Waar willen de moslims naartoe?
Kunnen meedoen in de maatschappij
Waar ze samen staan, zij aan zij
Plaats nemen aan tafel
Met een Belgische koffie of wafel
Ideeën delen
De harten raken van velen
Tonen dat wij ook bouwen aan een betere planeet
Zodat men niet vergeet
Dat sommigen harder moeten werken om de uiteindelijke meet
te halen
We willen mee kunnen bepalen
Hoe we discriminatie kunnen doen helpen dalen
Mensen leren kennen door het delen van verhalen
De gelijkenissen opzoeken tussen elkaar
Wat een prachtig gebaar
Zo vormen we samen een prachtige natie
Wanneer iedereen de kans heeft op eerlijke participatie