Als dat niet gebeurt, als de Grondwet terzijde wordt geschoven, internationale regelgeving wordt miskend, rechterlijke uitspraken worden geneutraliseerd, kom je in een “schurkenstaat” terecht, in een staat die zijn eigen regels niet respecteert. Dan is alles mogelijk.
Daarom is het de preliminaire vraag wat er kan gebeuren als Bart De Wever federaal eerste minister en Matthias Diependaele Vlaams minister-president worden. Als je kijkt naar hun roots en vooral naar de manier waarop zij reeds hebben gehandeld voorspelt dat weinig goeds.
Om minister te worden moeten de kandidaten vooreerst een eed afleggen. Zowel voor de federale als voor de gewestelijke regering is dat telkenmale een eed van gehoorzaamheid aan de Grondwet (federaal) of de belofte om ze na te leven (gewestelijk).
Pas wanneer deze eed is afgelegd kan je in functie treden. Niemand blijft nog stil staan bij deze vereiste. Er zijn echter redenen om dat wél te doen. Deze kandidaat-premier heeft meermaals en duidelijk aangegeven dat hij zich helemaal niet stoort aan deze belofte.
Wat niet naar de wet kan bekomen worden kan volgens hem extralegaal. Extralegaal is buiten de wet, en buiten de wet is niet wettelijk. Dat is zoveel als ongehoorzaamheid aan de wet, incivisme.
Tot wat incivisme kan leiden werd erg duidelijk aangetoond door wat het Vlaams Nationaal Verbond onder leider Staf Declercq ermee deed: collaboratie. In een democratische rechtsstaat leidt dat vroeg of laat tot de repressie ervan.
Wie dat prietpraat vindt vergeet wat recentelijk werd aangetoond bij de andere separatisten. Kopstukken van het Vlaams Belang collaboreerden met China en Poetin, de huidige vijanden van het vrije Westen.
Bij de aanstelling van Jan Jambon tot minister-president werd vergeten dat hij de collaboratie en zelfs de integratie van de voormalige Vlaamse SS-Angehörigen goed praatte.
Is de aanstelling van De Wever en Diependaele dan geen stap verder? Zowel De Wever als Diependaele hebben dezelfde roots: collaborerende grootvaders. Renaat Diependaele, oorlogsburgemeester en lid van het VNV, werd vrijgesproken, maar eindigde bij het Vlaams Blok.
Zit het incivisme, ongehoorzaamheid aan de wet, hen in de genen? Als je nagaat hoe zij handelden in uitoefening van hun politiek mandaat mag je de vraag stellen.
Als prominent lid van het Politiek Stuurcomité liet De Wever toe dat de dagvaarding van de PFAS-vervuiler 3M werd omgezet in een geheime dadingsovereenkomst. Die was volkomen in strijd met de Europese en de eigen Vlaamse regelgeving omdat de verplichting “Polluter pays Pollution” niet enkel werd miskend maar zelfs werd omgedraaid.
Het parlementair onderzoek hierover toonde wat de echte wijze van bestuur is geworden. Om dwingende regelgeving te kunnen miskennen werden door zakenadvocaten bedachte trucs aangewend.
Enerzijds werden zogezegd zelfstandige overheidsbedrijven opgericht die een eigen bevoegdheid en verantwoordelijkheid hebben, maar die anderzijds handelen onder bevel van enkel feitelijke politieke stuurcomités.
Daardoor ontsnappen de politiekers, als het slecht afloopt, aan iedere verantwoordelijkheid en wordt er een “ cascade van collectieve beslissingen” van gemaakt.
Wat kan er gebeuren indien je het beleid van dit land, zowel federaal als gewestelijk, in handen van incivieken legt? Orban achterna! Bovendien gaat het niet alleen over de geïnstitutionaliseerde miskenning van de grondregels van behoorlijk bestuur.
De door de zakenadvocaten bedachte nieuwe vormen van beleid hebben niet enkel tot doel de politiekers uit de wind te zetten. Het voornaamste doel is het inwilligen van de belangen van de ondernemers, hier de bouwpromotoren.
Dat is dan ook erg goed merkbaar in het door Matthias Diependaele gevoerde beleid. Hij wil dat bouwpromotoren hun gronden kunnen benutten door er woningen op te bouwen die dan als sociale woningen worden verkocht en verhuurd.
Nu heeft Diependaele al 575 miljoen naar de privé doorgesluisd. Waar het om gaat werd duidelijk door het ontslag van de Antwerpse schepen Tom Meeuws (Vooruit) die het moe was zich te verzetten tegen de uitverkoop aan de privé van het zorgbedrijf, het pareltje van de Antwerpse socialisten.
Gaat ons land zoals ”onder den Toren” worden bestuurd? “Onder den Toren” was het café waar de studenten Sander Loones, Theo Francken, Joachim Pohlman elkaar ontmoetten en Matthias Diependaele reeds aan de tapkast ging staan. Dat was toen niet enkel om “pinten te pakken”.
Dat zij intussen ieder op de hun door De Wever gegeven posten deelnemen aan de macht steunt op dezelfde overtuiging, en wat heel wat erger is, op hetzelfde incivisme. Wie heeft dan echt de verkiezingen gewonnen?
Als bij de gemeenteraadsverkiezingen het echte succes van de andere separatisten wordt bevestigd ligt niet enkel Vlaanderen maar geheel België in hun macht. Misschien kan Vooruit-partijvoorzitter in spe Rousseau die te jong is om het te begrijpen aan vader Louis Tobback vragen wat hij er van denkt?
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
