https://www.tiktok.com/@loeildelahonte/video/7297498586269469985
Iedereen heeft het verhaaltje gehoord: tijdens de blitzkrieg van Hamas op Israël van 7 oktober zouden er Joodse baby’s in de oven gezet zijn door de aanvallers. Je denkt meteen: een horrorverhaal dat verzonnen is om Hamas te demoniseren. Totaal onrealistisch: in een blitzkrieg heb je toch geen tijd voor dat soort culinair sadisme? En je hebt toch wel wat anders te doen, militair gezien. Het moet hier dus gaan om een verzinsel dat de Israëlische propaganda kan gebruiken. Er is geen bewijs en geen bevestiging, maar het is wel een functionele roddel tegen Hamas. Een Parijse dame stak er de draak mee in een videofilmpje van 43 seconden: daarin wordt onder meer de vraag gesteld of er zout en peper op het vlees gestrooid was en wat erbij geserveerd moest worden, en geoordeeld dat het geen slecht menu was. De dame, Warda A., is nu bij haar thuis aangehouden en wordt beschuldigd van “apologie van het terrorisme”. Dat is te wijten aan een directe interventie van de minister van binnenlandse zaken, Darmanin.
Was het de bedoeling van de maakster van het filmpje Hamas tips te geven voor het bereiden en consumeren van Joodse baby’s? Was haar filmpje een uiting van medewerking met Hamas? De krant Le Parisien beschreef de zaak nuchter: “zij maakte het niet bevestigde verhaal belachelijk over een baby die in een hete oven gestopt was door een terrorist van Hamas”. Dat is iets heel anders dan terrorisme goedkeuren of aanmoedigen of propageren. Geen apologie.
Maar volgens de Israëlische ambassade in Frankrijk zijn de woorden in het filmpje “afgrijselijke negationistische en antisemitische uitspraken” en schept de maakster ervan genoegen in het spotten met de wreedheden van Hamas. Is dat geen moedwillig misverstaan van de satire, of een totaal gebrek aan humor. Misschien moet de ambassadeur eens Jonathan Swifts befaamde “Modest proposal” lezen, waarin een goed uitgewerkt voorstel wordt geformuleerd om de kinderen van arme mensen op te eten.
Je kan natuurlijk de parodie in het filmpje onkies of wansmakelijk vinden, maar dat is geen basis voor een rechtszaak en heeft niets te maken met apologie van het terrorisme. Maar de Franse overheid viseert graag tegenstanders van Israëls politiek – denk aan het juridisch aanpakken en laten veroordelen van de Israëlboycotters, dat op Europees niveau werd ontkracht en moest worden teruggenomen. De politieke banden met Israël spelen daarin mee, en natuurlijk ook de Franse Joodse gemeenschap, waarvan de stemmen bij de presidentsverkiezingen moeten worden binnengehaald. Darmanin, die staat te springen om president van Frankrijk te worden, moet zich als bestrijder van “antisemitisme” profileren om bij de Joodse bevolking op een goed blaadje te staan.
Maar in feite is de zaak belachelijk, en een bedenkelijke inkrimping van de vrije meningsuiting. In de spot met een luguber en kwaadaardig Joods verzinsel een apologie van het terrorisme zien, dat is wel heel ver gezocht. Maar Darmanin is een autoritair heerschap zonder deontologie, en wil Israël en de Franse Joden plezieren en een imago opbouwen van sterke, krachtdadige leider. Dat bepaalt zijn beleid.
Zie over de herkomst van de leugens over onthoofde baby’s:
