Netanyahu, begin oktober aan de bevolking van Libanon: “Ik zeg tegen jullie, burgers van Libanon: bevrijd jullie land van Hezbollah, zodat deze oorlog tot een einde kan komen. Bevrijd jullie van Hezbollah, zodat jullie land weer kan bloeien, zodat toekomstige generaties Libanese kinderen en Israëlische kinderen niet langer oorlog en bloedvergieten zullen kennen, maar eindelijk in vrede zullen samenleven”.

De oproep van Netanyahu onderstreept de achtergrond van de barbaarsheid van de militaire strategie van Israël: het wil grondgevechten beperken en kiest voor bombardementen vanuit de lucht en de zee. Met als gevolg enorme schade onder de burgerbevolking. Net als in Gaza is het doel niets minder dan het verspreiden van terreur, zodat de bevolking stopt met het steunen van de verzetsorganisaties.

Massaal aantal doden is geen randschade, maar een bewuste keuze

Deze militaire doctrine is niet nieuw. Deze “contrarevolutionaire oorlogvoering” werd theoretisch ontwikkeld door het Franse leger tijdens de Algerijnse oorlog, door kolonel Charles Lacheroy, generaal Jacques Hogard en generaal Jean Nemo. Het doel is de bevolking te scheiden van de verzetsstrijders die ze steunt. Alle middelen die daarvoor nodig waren, werden ingezet: martelingen, psychologische oorlogsvoering, verplaatsing van bevolkingsgroepen onder militaire controle, grootschalige bombardementen om paniek te zaaien, enz.

De omvang van de slachting in Palestina, eerst in Gaza en daarna op de Westelijke Jordaanoever en in Libanon, lijkt het gevolg van zo’n keuze van de zionistische staat. We hebben hier niet te maken met collaterale schade, maar met een bewust gekozen oorlogsdoel.

Hypocrisie van het Westen

Het maakt de houding van de grote westerse mogendheden des te hypocrieter. Zo verklaarde Emmanuel Macron op 5 oktober op France Inter: “Ik denk dat we vandaag prioriteit moeten geven aan een terugkeer naar een politieke oplossing, om te stoppen met het leveren van wapens voor gevechten in Gaza”.

Dezelfde dag zei hij op de afsluitende persconferentie van de Francophonie-top: “Frankrijk (…) staat achter Israël en zijn veiligheid. Op dit punt is er geen dubbelzinnigheid. (…) Toch proberen we ook consequent te zijn, wanneer we vragen om een staakt-het-vuren, zoals we deden voor Gaza en zoals we vorige week deden voor Libanon. We kunnen niet oproepen tot een staakt-het-vuren, terwijl we doorgaan met het leveren van oorlogswapens. Ik denk dat dat gewoon consequent is”.

Dat is bijzonder hypocriet, omdat Israël al meer dan een jaar een genocide van deze omvang kan plegen, dankzij de straffeloosheid en de onbeperkte levering van westerse wapens.

Hezbollah nog lang niet geïsoleerd of vernietigd

Het oorlogsdoel om Hezbollah te isoleren van de Libanese bevolking blijkt nu al een mislukking, ondanks de ontploffing van duizenden beepers en de executie van de leider van de organisatie, Hassan Nasrallah. Dat wordt bevestigd door het publieke optreden van de nummer twee van Hezbollah, Naïm Qassem, afgelopen dinsdag.

Hij zei toen: “We vuren honderden raketten af en tientallen drones. Een groot aantal nederzettingen en steden liggen onder vuur van het verzet. De hogere leiding van Hezbollah blijft actief en de posten van de omgekomen commandanten zijn opgevuld. We hebben geen vacatures.”

Israël zoekt escalatie en westerse interventie, maar die komen er vooralsnog niet

De uitbreiding van de directe oorlog met Iran die Israël wilde om een directe interventie door een westerse coalitie uit te lokken, is er ook niet gekomen. Israël dreigde wel dat het de aanval van 200 Iraanse raketten van 1 oktober zou vergelden, maar die is er nog steeds niet gekomen. Volgens de dominante media werden deze aanvallen massaal verijdeld en bewezen ze de virtuele onoverwinnelijkheid van Israëls verdediging.

De Jeruzalem-correspondent van The Guardian, Andrew Roth, was zowat de enige dissonant: “Na de Iraanse aanval op Israël op dinsdagavond zeiden de Israëlische autoriteiten dat hun verdediging stand had gehouden. Maar nu Israël zich voorbereidt op vergelding, geloven analisten dat deze eerste berichten misleidend kunnen zijn geweest en de calculus van Israël kunnen veranderen. Het vreest een langdurige ‘raketten-pingpong’ met Iran, waarbij Teheran makkelijkere doelen kiest.”

As van verzet tegen Amerikaans-Israëlische coalitie

De isolatie van Iran, een ander Amerikaans-Israëlisch oorlogsdoel, is er ook niet gekomen. De Russische president Vladimir Poetin en de Iraanse president Massoud Pezeshkian ontmoetten elkaar nog op 11 oktober in de Turkmeense hoofdstad. Het Russische staatshoofd verklaarde daar: “Rusland en Iran werken nauw samen op het internationale toneel. Hun respectievelijke visies op de wereldgebeurtenissen komen regelmatig overeen.”

VS ziet ook China als ‘hoofdrolspeler in de oorlogsmachine’

De situatie is identiek met China. De convergentie is zodanig dat de ideologen van het Pentagon met nieuwe concepten komen. Twee van hen, Andrea Kendall-Taylor en Richard Fontaine, geven een van hun artikelen in het tijdschrift Affaires Etrangères de titel L’axe du bouleversement: Comment les adversaires américains s’unissent pour renverser l’ordre mondial. Ze schrijven: “China, Rusland en Iran zijn de hoofdrolspelers geworden in de oorlogsmachine”. Voormalig Nationaal Veiligheidsadviseur Herbert MacMaster bevestigt deze analyse en gebruikt liever de uitdrukking “as van de aanvallers”.

Het is essentieel om deze context in gedachten te houden, als we willen begrijpen wat er werkelijk op het spel staat bij de genocide op het Palestijnse volk en de agressie tegen Libanon.

VS zal Israël nooit opgeven

De huidige oorlog is een wereldwijde kwestie. Westerse steun voor Israël zal niet stoppen, hoe massaal het bloedbad ook is. Er kan alleen een einde aan komen door een wereldwijde mobilisatie van activisten. Anders zullen de Verenigde Staten, geconfronteerd met de opkomst van een multilaterale wereld, het strategische instrument dat de staat Israël voor hen is, niet opgeven.

Hoe belangrijk dat instrument voor de VS is, werd kernachtig samengevat door Alexander Haig, Ronald Reagans minister van Buitenlandse Zaken in de jaren tachtig: “Israël is Amerika’s grootste vliegdekschip, het kan niet zinken, het vervoert geen Amerikaanse soldaten en het ligt in een regio die cruciaal is voor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten”.

Voor meer informatie

– Andrew Roth, Escalatie met Iran: Israël is kwetsbaarder dan het lijkt, The Guardian, 5 oktober 2024

– Islamic Republic News Agency (IRNA), Ibrahim al-Amin, President Pezeshkian: Iraans-Russische betrekkingen zijn “oprecht en strategisch”