“Het heden en de toekomst van de Westelijke Sahara vallen binnen het kader van de Marokkaanse soevereiniteit. (…) Frankrijk zal zowel op nationaal als internationaal niveau consequent handelen overeenkomstig dit standpunt.

Voor Frankrijk is autonomie onder Marokkaanse soevereiniteit het kader waarbinnen deze kwestie moet worden opgelost. Onze steun voor het autonomieplan dat Marokko in 2007 heeft voorgesteld, is duidelijk en onveranderd.”

Franse regering botst frontaal met VN

Deze uitspraak van de Franse president is verre van een complete ommezwaai, maar in feite een verduidelijking. Hoewel de Franse regering officieel het standpunt van de Verenigde Naties steunt dat pleit voor een referendum over zelfbeschikking, heeft ze in de Veiligheidsraad altijd gestemd tegen de opname van een waarnemingsmissie voor mensenrechten in het stappenplan van MINURSO, de VN-missie voor het referendum in de Westelijke Sahara.

Waarnemingsmissies van de VN zijn ongewapende militaire missies die in een crisisgebied toezien of de partijen een overeenkomst naleven. Ze zijn zowat standaard in alle missies van de VN in een gebied dat gedekoloniseerd moet worden.

Met de nieuwe démarche stemt de Franse regering zich nog meer af op de strategie van de VS

Belangrijk om te weten is ook dat het Polisario Front, de onafhankelijkheidsorganisatie van de Sahara, ermee heeft ingestemd om de optie van autonomie binnen het Marokkaanse nationale kader op te nemen als een van de vragen van het referendum. Alleen kon ze niet accepteren dat dit de enige vraag zou zijn en dat de kwestie van nationale onafhankelijkheid zou worden geschrapt.

Het is deze schrapping, die in strijd is met het zelfbeschikkingsrecht van het Sahara-volk, die de Franse regering nu steunt.

Frankrijk nog meer in lijn met VS

Met de nieuwe démarche stemt de Franse regering zich nog meer af op de strategie van de VS. Op 10 december 2020 zei Donald Trump al dat de VS het Marokkaanse karakter van de Sahara zou erkennen in ruil voor het herstel van de officiële betrekkingen tussen Israël en de Marokkaanse monarchie.

Daarmee wilde de VS de Palestijnse kwestie van de mondiale agenda halen, door het aantal overeenkomsten over erkenning van de zionistische staat door Arabische staten te vergroten en de Marokkaanse bondgenoot versterken op een moment dat het Afrikaanse continent getroffen wordt door een nieuwe golf van antikoloniaal sentiment.

Kaart: M0tty, Wikimedia Commons / CC BY-SA 3.0

Algemene Vergadering VN voor zelfbeschikking Westelijke Sahara

De dag na de brief van Macron, op 31 juli, verklaarde de woordvoerder van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Stéphane Dujarric, op een persconferentie in New York “dat de inspanningen van de Verenigde Naties om het conflict in de Westelijke Sahara op te lossen, zullen worden voortgezet in overeenstemming met de resoluties van de Veiligheidsraad”.

Het Franse standpunt gaat regelrecht in tegen de resolutie van de Verenigde Naties

Het Franse standpunt gaat daar dus regelrecht tegen in. Resolutie 3453 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties bijvoorbeeld zegt duidelijk:

“De Algemene Vergadering bevestigt opnieuw haar gehechtheid aan het beginsel van zelfbeschikking van volkeren en haar zorg om dit beginsel toegepast te zien op de inwoners van het grondgebied van de Westelijke Sahara binnen een kader dat de vrije en authentieke uitdrukking van hun wil garandeert en mogelijk maakt.”

Of het nu in Nieuw-Caledonië is of in de Westelijke Sahara, de standpunten van de Franse regering zijn een vergeefse poging om haar economische en geostrategische belangen te behouden en het rad van de geschiedenis te stoppen, dat meer dan ooit beweegt in de richting van verzet tegen onderdrukking, kolonialisme en hegemonie.

Voor meer informatie

– Issam El Yadari, Le texte intégral de la lettre d’Emmanuel Macron au Roi Mohammed VI