Ik woonde jarenlang even voorbij de Megiddo-gevangenis in het noorden van Israël. Onlangs heeft de Israëlische krant Haaretz nieuwe beelden gepubliceerd waarop te zien is dat Israëlische bewakers Palestijnen folteren.

Ik ben honderden keren langs deze gevangenis gereden. Mettertijd vielen de armzalige, grijze gebouwen met hun uitkijkposten en prikkeldraad me nog nauwelijks op.

This is how the Israeli army treats Palestinian prisoners in Majedu Israeli prison. I sraeli Haaretz reports systematic torture against Palestinian prisoners. pic.twitter.com/FvofYSjnQJ

— Mustafa Barghouti @Mustafa_Barghouti (@MustafaBarghou1) September 6, 2024

In het noorden van Israël zijn meerdere grote gevangenissen zoals Megiddo. Daar komen de Palestijnen terecht nadat ze, vaak in het midden van de nacht, van hun bed zijn geplukt.

Israël en de westerse media beweren dan dat die Palestijnen gearresteerd zouden zijn, alsof Israël een of andere gerechtvaardigde wettelijke procedure van zijn bezetting toepast op onderdrukte subjecten – of beter objecten. De waarheid is dat die Palestijnen gekidnapt werden.

De gevangenissen bevinden zich altijd in de nabijheid van belangrijke wegen, vermoedelijk omdat de Israëliërs zich geruststellen met de wetenschap dat de Palestijnen zo massaal zijn opgesloten. Noteer dat de overbrenging van gevangenen vanuit bezette gebieden naar het gebied van de bezetter een oorlogsmisdaad is. Maar dit geheel terzijde.

x

Nog voor de massale razzia’s van de afgelopen 11 maanden schatte de Palestijnse Autoriteit¹ dat zowat 800.000 Palestijnen – dat is 40 procent van de mannelijke bevolking – ooit een tijdlang opgesloten zat in een Israëlische gevangenis.

Velen werden niet eens aangeklaagd en zijn ook nooit voor een rechtbank verschenen. Niet dat dit enig verschil zou maken. Volgens de Israëlische rechtbanken is bijna 100 procent van de Palestijnse gevangenen schuldig. Een onschuldige Palestijn lijkt niet te bestaan.

Opsluiting is dan ook veeleer een soort verschrikkelijk overgangsritueel dat generaties Palestijnen hebben moeten doormaken, een ritueel dat hun opgelegd wordt door de bureaucratie die Israëls apartheids- en bezettingssysteem bestuurt.

Screenshot The Washington Post

Foltering, zelfs van kinderen, maakte van bij het begin van de bezetting ongeveer 60 jaar geleden deel uit van de routine in die gevangenissen, zoals mensenrechtenorganisaties met de regelmaat van de klok hebben vastgesteld.

Het systeem van opsluiting en foltering van Palestijnen dient verschillende Israëlische doeleinden. Het kraakt de geest van de Palestijnen, zowel individueel als collectief. Het traumatiseert generatie na generatie en maakt hen bang en achterdochtig.

En het stelt Israël in staat een groot aantal Palestijnse informanten en collaborateurs te rekruteren, die werken voor de Israëlische geheime politie Shin Bet om verzetsactiviteiten van de Palestijnen tegen Israëls onwettige bezetting te verijdelen.

Megiddo-gevangenis. Foto X

De vernedering en trauma’s die honderdduizenden Palestijnen en de bredere Palestijnse gemeenschap moeten ondergaan – en het complete gebrek aan bezorgdheid, of erger nog de medeplichtigheid – van de zogenaamde ‘internationale gemeenschap’ hebben onvermijdelijk geleid tot toenemend religieus extremisme bij grote delen van een voorheen grotendeels seculaire gemeenschap.

Als er geen rechtvaardigheid is, als er geen genoegdoening komt van de internationale instituten die het Westen heeft opgericht, terwijl datzelfde Westen zowel zijn secularisme uitbazuint als met zijn christelijke waarden loopt te pronken, concluderen de Palestijnen dat ze misschien zelf voor rechtvaardigheid – of op zijn minst vergelding – kunnen zorgen, niet via zinloze en gemanipuleerde ‘onderhandelingen’ maar door sneller te grijpen naar gewelddadig verzet in naam van de islam.

Dat verklaart de opkomst van de beweging Hamas² in de late jaren 1980 en de gestage groei van haar populariteit. Het onwankelbare islamistische militantisme van Hamas stond in schril contrast met het meer tot aanpassing neigende en seculiere nationalisme van Fatah³, dat lang onder leiding stond van Mahmoud Abbas.

De Israëliërs waren maar al te bereid om de steun voor Hamas te cultiveren. Ze begrepen dat het islamisme de Palestijnse zaak in diskrediet zou brengen in de ogen van westerlingen en het Westen nog meer aan Israël zou binden.

Gemiddeld zitten elke dag 500 tot 700 Palestijnse minderjarigen in gevangenissen in Israël. Hun mishandelingen tijdens detentie leidt tot zware psychologische schade. Foto: Oren Ziv/Active Stills

Maar het foltersysteem van Israël – of het nu gebeurt in ‘normale’ gevangenissen zoals Megiddo of in de reusachtige openluchtgevangenis die Israël van Gaza heeft gemaakt – leidt ook tot almaar grotere vastberadenheid bij groepen als Hamas om zich met geweld te bevrijden.

Als Israël niet tot redelijkheid kan gebracht worden, als het enkel het zwaard kent, dan is dat ook de taal die de Palestijnen moeten spreken. En net dat was de motivering voor de verschrikkingen van 7 oktober.

Als je niet het oorzakelijke verband ziet tussen het monsterlijke misbruik van generatie na generatie Palestijnen en de misdaden van 7 oktober, dan begrijp je niets van de menselijke natuur.

Als je ontzet bent door 7 oktober maar niet nog meer ontzet door wat Israël de Palestijnen al meer dan een halve eeuw aandoet in zijn gevangenissen, dan verkeer je ofwel in een staat van grote onwetendheid – nauwelijks te verwonderen gezien de afwezigheid van verslaggeving in de media over het despotische bestuur van Israël over de Palestijnen – of in een staat van ontkenning.

Als je niet het oorzakelijke verband ziet tussen het monsterlijke misbruik van generatie na generatie Palestijnen en de misdaden van 7 oktober, dan begrijp je niets van de menselijke natuur. Je hebt geen benul van hoe jij zelf zou optreden als je vader en grootvader waren gefolterd in een Israëlische gevangenis, een trauma dat doorheen families wordt doorgegeven, wat niet zoveel verschilt van hoe het gaat met haarkleur of lichaamsbouw.

De in Megiddo gefilmde beelden van uitgemergelde mannen, gebroken nadat ze geslagen waren in de gevangenis.

De verdwijning van honderden artsen in Israëls folterkamers.

De video van een Palestijnse man die verkracht wordt door Israëlische gevangenisbewakers.

De bevindingen van Israëlische en internationale organisaties waaruit blijkt dat dit een systematische praktijk is.

Je kunt er onmogelijk naast kijken

Maar te veel van ons wenden de blik af en vallen terug op het magische denken uit onze kindertijd, toen de wereld verdween als we onze ogen bedekten.

De verschrikkingen in het Israëlische gevangenissysteem zijn niet nieuw. Ze gebeuren al tientallen jaren. Wat nieuw is, is de de intensivering van het misbruik. Israël geeft zich nu over aan wreedheden die het vroeger als een donker geheim wegmoffelde.

Israël is verloren. Het is terechtgekomen in een zwart genocidair gat.

Gaan we ons laten meesleuren in datzelfde gat? Gaat we blijven onze ogen afdekken?

Houdt de foltering echt op als je ze niet wilt zien?

Israeli torture chambers aren’t new – They are what provoked the violence op Oct 7 van Jonathan Cook werd vertaald door Marina Mommerency

Notes: