Er dwaalt momenteel een verwarrend verhaal doorheen de kringen van “MAGA (“Make America Great Again”): als hij herverkozen wordt, zal Donald Trump Robert F Kennedy Jr. benoemen tot directeur van de CIA. Dit narratief werd afgeleid uit enkele zeer vage opmerkingen van Donald Trump Jr. tijdens een conservatieve podcast enkele dagen geleden.

Hilarisch dat men dit gelooft. Het spreekt boekdelen over hoe eindeloos naïef en verward de aanhangers van Trump zijn. Trumps voormalige CIA-directeurs waren Mike “we logen, we bedrogen, we stalen” Pompeo en folterfetisjist “Bloody Gina” Haspel. Deze sukkels denken dat hij opeens die job gaat geven aan RFK Jr? Komaan zeg. Trump legt het moeras niet droog¹. Trump IS het moeras.

Tot vandaag, zelfs na vier jaar tegenbewijs te hebben gezien, geloven Trump-aanhangers nog steeds dat hij een einde zal maken aan de oorlogen, het moeras zal droogleggen, en tegen de ‘Deep State’ zal strijden, zelfs nadat hij Julian Assange had opgesloten.

Ze geloven dat hij een einde zal maken aan de oorlogen, zelfs nadat hij de Koude Oorlog-agressie tegen Rusland opdreef, tienduizenden Venezolanen doodde door hongersancties, zijn veto uitsprak tegen pogingen om Jemen te redden van een genocide gesteund door de VS.

Ook nadat hij een burgeroorlog stookte in Iran door hongersancties en geheime CIA-operaties met regimeverandering als doel, en zo dichtbij een volledige oorlog kwam met Iran door Generaal Qassem Soleimani te vermoorden.

Ze bleven hem ook nog geloven toen hij Syrische olievelden bezette om zo de Syrische wederopbouw te voorkomen, het aantal troepen in het Midden-Oosten en elders enorm verhoogde, de hoeveelheid bommen die dagelijks werden gedropt sterk verhoogde, vergeleken met de vorige regering.

Ze bleven hem geloven nadat hij een record aantal burgers doodde, en militaire verantwoordelijkheid voor die luchtaanvallen goedpraatte. Ze geloven dat hij het moeras zal droogleggen nadat hij zijn presidentieel kabinet volstak met neoconservatieve moerasmonsters zoals John Bolton en Elliott Abrams.

Trump-aanhangers zijn de meest goedgelovige mensen ter wereld. Ze staren je recht aan wanneer je hen in de ogen kijkt en bewijst dat je tegen hen aan het liegen was en vervolgens tekenen ze nogmaals voor hetzelfde.

https://x.com/FrankFigliuzzi1/status/1826791822493933960

Aanhangers van rechts die ontevreden zijn met het politieke status quo in de VS, werden ertoe gedreven om een politicus te steunen die deze status quo evenveel verpersoonlijkt als eender welke president. Ze denken verkeerd als ze zo menen te vechten tegen de gevestigde orde.

En dit heeft zijn spiegelbeeld aan de andere kant van de ingebeelde partijverdeling van de VS-politiek. Mensen creëren heuse identiteiten als ‘Donald Trump-haters’ en doen alsof dit van hen moedige revolutionairen maakt.

Toen Trump voor het eerst werd verkozen, hoopte ik nog dat de Democraten, die onder president Obama achter het stuur in slaap waren gevallen, zich opnieuw politiek zouden engageren, en het onheil van het Amerikaanse imperium zouden gaan bekritiseren, zoals ze dat deden onder W. Bush.

Maar wat uiteindelijk gebeurde was dat ze als een kudde door de massamedia werden bijeengedreven om zich te verzetten tegen dingen die niets te maken hadden met de realiteit van het VS-imperium en hoe dat in de wereld functioneert.

In plaats van zich te focussen op de talrijke voorbeelden van Trumps verdorvenheden, schreeuwden Democraten tientallen jaren over een geheel fake complotstheorie: het Kremlin zou de uitvoerende macht van de overheid hebben overgenomen.

Nadat het onderzoek van Mueller geen enkele Amerikaan kon aanklagen voor betrokkenheid bij Russische inmenging, verloren Democraten elke interesse en deden alsof er niets was gebeurd. Ze spendeerden vervolgens al hun politieke energie met hysterische reacties op de gemene tweets van Trump en zijn onbeleefd gedrag tegen de pers, terwijl ze Trumps oorlogszuchtige regering en tirannie over de hele wereld negeerden of zelfs vereerden.

Zo werd Trump weggezet als dé centrale figuur in de VS-politiek waarrond alles draaide. Maar of verkiezingen nu worden gewonnen door zijn voor- of tegenstanders, de status quo van het imperium blijft gegarandeerd dezelfde.

Nu meer en meer Amerikanen ontevreden worden over de vijandige aard van hun federale regering, duikt iemand op die zowel Democraten als Republikeinen ertoe brengt te geloven dat het beste wat ze kunnen doen is protesteren door heel emotioneel vóór of tegen hem te zijn. Ondertussen doet het er voor de echte machthebbers totaal niet toe doet of hij wint of verliest.

Trump zuigt alle zuurstof op uit de kamer zodat het onmogeljk wordt om een echt gesprek te voeren over reële dingen. Onder president Biden zien we tenminste nog enige echte oppositie tegen reële dingen als de gruwel in Gaza die gesteund wordt door VS. Tijdens de Trump-periode werd vier jaar geraaskald over verzonnen nonsens door beide politieke partijen onder de illusie dat ze tegen dé macht streden.

Dit is dan het enige wat mainstream verkiezingspolitiek is in het Amerikaanse imperium: een fake afleidingsrevolutie, in scene gezet voor een publiek dat doet alsof het misbruikende status quo in zee wordt gegooid en dit aanvoelt alsof de strijd tegen hun onderdrukkers gewonnen is. En nadien blijven hun onderdrukkers hen gewoon verder onderdrukken.

Om de zoveel jaar mag het publiek kiezen tussen twee betrouwbare lakeien van het oligarchische imperium en wordt al het slechte van dat rijk in de schoenen van de winnaar geschoven. Het publiek richt dan zijn woede op die lakei in plaats van op de werkelijke machtsstructuur die hen onderdrukt.

Nadien krijgen ze weer een andere verkiezing om zich eindelijk voor eens en altijd te verlossen van de schoft. Ze knuffelen, ze huilen, ze vieren, en de onderdrukkende machine gaat ongehinderd door.

Zoals Gore Vidal ooit zei: “Het maakt geen verschil of de President Republikein of Democraat is. Het genie van de Amerikaanse heersende klasse is dat het de mensen kon laten geloven dat ze 200 jaar lang iets te maken hadden met presidentsverkiezingen, terwijl ze helemaal niets te zeggen hadden over de kandidaten of het beleid of hoe hun land wordt bestuurd. Een hele kleine groep controleert zowat alles.”

Die kleine groep is de plutocratische klasse die omkoperij legaliseert en via hun propagandamachine zowel immense invloed heeft over de politiek in de VS, als over de imperialistische oorlogsmachine en over de speciale belangengroepen die bondgenoten zijn van deze plutocratie.

Het is noodzakelijk om ondersteunende coalities te vormen in dat machtscluster, om president te worden in een gemanagede democratie als de Verenigde Staten, en geen enkel deel van dat machtscluster zal een president steunen die niet getrouw de belangen van het oligarchische rijk verder ontwikkelt.

https://x.com/HotSpotHotSpot/status/1824435345263341894 

Als je het zo bekijkt, dan zet het oligarchische machtssysteem in essentie zijn eigen werknemers tegen elkaar op, en laat hen zelf beloven om de onrechtvaardigheden te stoppen, die onlosmakelijk ingebakken zitten in het oligarchische imperium.

Amerikanen leven in een totalitaire staat waar de meest belangrijke verkiezingen gemanipuleerd worden van boven naar beneden. Ondertussen krijgen ze nieuwsberichten te slikken over Kwaadaardige Dictators in andere landen die verkiezingen manipuleren om aan de macht te blijven.

Politici kunnen de status quo niet veranderen ten gunste van gewone mensen in de plaats van hun oligarchische eigenaars, omdat het oligarchische imperium gebouwd is op de behoefte aan eindeloze oorlog, armoede, en verdrukking.

Je kan geen unipolair wereldimperium zijn dat geen geweld (en de dreiging met geweld) zou gebruiken om die wereldorde in stand te houden en zijn plutocratie niet garandeert dat enkele leiders veel meer rijkdom hebben dan de gewone burgers.

Daarom zijn politici met een relatief progressief klinkend platform zelf een deel van deze fake decoy revolutie, tenzij ze een complete ontmanteling van deze oligarchie en zijn imperium eisen. De politici die zich vandaag in Amerika voorstellen als ‘progressieven’ bieden enkel milde oppositie tegen enkele aspecten van dat imperium en zijn oligarchie. In feite steunen ze slechts het voortbestaan van een oligarchisch rijk dat Amerikanen wel gezondheidszorg geeft.

Amerikanen arm en druk bezig houden en verstelpen met propaganda is een essentiële dynamiek in de spil van dit wereldwijde oligarchische imperium. Oligarchen willen niet dat gewone Amerikanen geld kunnen uitgeven aan verkiezingscampagnes of vrije tijd hebben om te onderzoeken wat er echt in de wereld omgaat, omdat ze zich dan zouden gaan moeien met de apparatuur van het imperium. Een machtsstructuur die gebaseerd is op economische onrechtvaardigheid laat nooit economische rechtvaardigheid toe.

De deur naar betekenisvolle verandering in Amerika via verkiezingspolitiek is dicht, gesloten, vergrendeld, dichtgesoldeerd en gebarricadeerd met een ton massief staal. Het enige wat onderdrukking en uitbuiting kan stoppen is het einde van dit oligarchische imperium, via directe actie van Amerikaanse mensen met grootschalig activisme, nationale stakingen en burgerlijke ongehoorzaamheid, zoals het land nog nooit eerder heeft gezien, met voldoende deelnemers om de plutocratische organisaties, die deze status quo in stand houden, ten val te brengen.

Het probleem is dat dit nooit zal gebeuren, zolang Amerikanen via propaganda tevreden blijven met deze fake decoy-revoluties. Er is nul procent kans dat electorale politiek naar het einde van het imperium leidt. Een gezamenlijke poging om bewustwording te verspreiden door zij die begrijpen hoe de vork echt aan de steel zit, dat kan misschien wel.

Alle positieve veranderingen in menselijk gedrag worden altijd voorafgegaan door een verruiming van de bewustwording, of het nu over de gevolgen van iemands verslaving gaat die iemand ertoe brengt om terug nuchter te leven, of over de onrechtvaardigheden van racisme die leiden tot anti-racismewetgeving.

Als mensen bewust worden gemaakt van de leugens van de massamedia, van de oorlogsgruwel, van de onderliggende dynamiek van economische onrechtvaardigheid die Amerikanen aan de grond houdt, dan kan dit leiden tot een kettingreactie van de collectieve macht die de kettingen van de onderdrukking van zich afwerpt, als een dikke jas op een warme dag.

Het is nodig dat mensen wakker worden over de waarheid. Een volledig imperium is gebouwd op een paar gesloten ogen.

Deze podcast van Caitlin Johnstone werd vertaald door Katrien Vandegaer.

Note: