Caracas 29 juli 2024. Foto: Maurice Lemoine
Mediakritiek - Edith Flamand

De Standaard en Venezuela: straf staaltje mediamanipulatie

Als je De Standaard mag geloven is de Venezolaanse president Maduro een crimineel die een veroordeling wacht bij het ‘Internationaal Strafhof’. Deze krant blinkt qua berichtgeving over Venezuela niet uit in subtiliteit, maar deze keer bakte ze het toch echt wel bruin.

donderdag 5 september 2024 17:04
Spread the love

 

Op 23 augustus 2024 pakte De Standaard uit met de suggestieve titel: ‘Internationaal Strafhof treuzelt met arrestatiebevel Maduro’. Met die titel wordt de indruk gewekt dat een aanhoudingsbevel tegen Maduro ‘in de pijplijn’ zou zitten, maar dat de openbare aanklager talmt.

Daar is niets van aan. Het is volledig in strijd met de verklaring die openbaar aanklager Karim Khan recent (24/04/2024) nog heeft gegeven na een bezoek aan Venezuela. In die verklaring is geen sprake van een mogelijk aanhoudingsbevel.

x

Khan was naar Venezuela gereisd om een gezamenlijk ‘werkplan’ tussen het het Internationaal Strafhof (ICC) en de regering te lanceren. Hij opende in Caracas ook een bureau voor technische bijstand om de justitiële initiatieven van het Venezolaanse rechtssysteem te ondersteunen.

Venezuela I

Bij het ICC is inderdaad een onderzoek hangende tegen Venezuela (Venezuela I). De klacht kwam er in 2018 op instigatie van Canada en vijf Latijns-Amerikaanse regeringen, die op dat moment tegen Maduro gekant waren: Argentinië, Colombia, Chili, Paraguay en Peru. Deze klacht wordt ondersteund door ‘Foro Penal’ en ‘Robert F. Kennedy Human Rights’.

Foro Penal, een Venezolaanse ngo, heeft in 2015 een prijs gekregen van de VS-regering en in 2017 heeft Alfredo Romero, de voorzitter een prijs gekregen van de vzw Robert F. Kennedy Human Rights. Die streeft naar ‘een rechtvaardiger en vreedzame wereld en werkt met lokale activisten om blijvende verandering teweeg te brengen o.a. in regeringen’ (onze cursivering).

Het gaat met andere woorden om een ngo die als doel heeft regime-wissels door te voeren in landen die niet in de pas lopen.

Het ICC is in november 2021 inderdaad een onderzoek gestart naar vermeende “misdaden tegen de menselijkheid tijdens de protesten van 2017” tegen de Venezolaanse staat, en niet tegen president Nicolás Maduro. De Venezolaanse regering heeft het ICC geïnformeerd dat de staat intern onderzoek doet naar deze vermeende misdaden.

De procureur-generaal van de republiek, Tarek William Saab, beschikt sinds 2017 over 200 aanklagers die zich uitsluitend bezighouden met mensenrechten.

De Standaard wekt de foute indruk dat een aanhoudingsbevel tegen Maduro “in de pijplijn” zou zitten

Tijdens het bezoek van procureur Khan verklaarde Saab: “In slechts 7 jaar hebben we 227.867 onderzoeksacties gerealiseerd, die tot de volgende resultaten hebben geleid: 2.795 staatsveiligheidsfunctionarissen beschuldigd, waarvan 1.021 van hun vrijheid beroofd en 580 definitief veroordeeld”. Het betekent dat heel veel klachten na onderzoek ongegrond bleken en geseponeerd werden.

Openbaar aanklager Karim Khan van het ICC. Foto: Ministerie BZ van Nederland, Flickr

Venezuela II : Economische sancties

Over deze tweede procedure rond Venezuela zwijgen De Standaard én alle mainstreammedia in alle talen. Venezuela heeft namelijk in 2020 ook zelf bij het ICC een klacht ingediend, omwille van de economische sancties (Venezuela II). Deze sancties mogen met recht en reden een “bewuste, wijdverbreide of stelselmatige aanval op de burgerbevolking” genoemd worden, conform artikel 7 van het statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof.

Het gaat om meer dan 900 unilaterale sancties, die uitgaan van de VS. Dit is flagrant in strijd met het internationaal recht. Sancties zijn volgens het VN-charter een bevoegdheid van de Veiligheidsraad, niet van een afzonderlijke Staat.

In een rapport van 10 augustus 2015 waarschuwt de speciale VN-rapporteur voor de negatieve impact van unilaterale sancties op mensenrechten. Hij klaagt het gebruik ervan aan als een “wapen van buitenlandse politiek”, dat in strijd is met artikel 1 van zowel het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten als het Internationaal Verdrag inzake Economische, sociale en culturele rechten.

Deze artikels bevestigen het principieel zelfbeschikkingsrecht van alle volkeren.

Wat die sancties betekenen voor Venezuela op het vlak van voeding bijvoorbeeld kan men lezen bij de speciale VN-rapporteur over het recht op voedsel Michael Fakhri. Hij bracht een bezoek aan Venezuela van 1 februari tot 14 februari 2024 en stelt onder meer:“Eenzijdige dwangmaatregelen zijn wreed en kwaadaardig en belemmeren de realisatie van het recht op voedsel. Ik roep alle betrokken staten op om onmiddellijk de sectorale sancties die aan Venezuela zijn opgelegd, inclusief secundaire sancties tegen derde partijen, te herzien en op te heffen.”

De 900 economische sancties van de VS tegen Venezuela zijn flagrant in strijd met het internationaal recht

‘Gezaghebbende’ juristen, diplomaten, enz.

De Standaard kent blijkbaar veel gezag toe aan “een belangrijke groep internationale juristen, politicologen, en diplomaten die zopas ook een klacht indiende bij het Strafhof” naar aanleiding van het oproer na de recente verkiezingen van 28 juli 2024.

Die groep wordt aangevoerd door ene Orlando Viera-Blanco. Volgens hem zijn “dwingende maatregelen” zoals “aanhoudingsbevelen” en “gedwongen dagvaardingen” tegen zowel Maduro als zijn commandoketen gerechtvaardigd.”

Orlando Viera-Blanco wordt in het artikel zedig ex-ambassadeur van Venezuela in Canada genoemd. Niet onbelangrijk ‘detail’, Orlando Viera-Blanco is ex-ambassadeur van de eveneens ex-zelf uitgeroepen president Juan Guaidó, die nu een luxueus leven leidt in Miami en die Venezolaanse bedrijven ter waarde van 34 miljard dollar aan de VS heeft verpatst.

Hij is ook voorzitter van de vereniging VenAmérica, een soort “vriendschapsvereniging” van de VS met een aantal Latijns-Amerikaanse landen, die zich “tot doel stelt de democratie in Venezuela te recupereren”. Haar zetel is in Florida.

Als ‘ambassadeur’ voor de nooit verkozen Guaidó bracht hij in 2019 een bezoek aan Israël. Hij drukte er zijn vreugde uit over het herstel van de – door Chávez verbroken – diplomatieke betrekkingen met Israël. Hij vertelde toen dat een belangrijke groep Venezolanen ervoor ijverde om bij het proces van herstel van democratie in Venezuela steun te krijgen van Israël. Want “Israël is een voorbeeld is voor Venezuela”.

“Israël is een voorbeeld is voor Venezuela”

De “belangrijke groep” juristen, en anderen die de procedure Venezuela I steunen en recent opriepen tot aanhouding van Maduro zeggen zelf te rekenen op de VS voor een regimewissel. Men kan wel stellen, dat ze het niet nauw nemen met beginselen van internationaal recht als daar zijn de soevereiniteit van elke natie en het verbod van unilaterale sancties tegen een land.

Andere juristen

Op 12 augustus 2024 heeft de National Lawyers Guild samen met 200 advocaten en 38 organisaties de Biden Administratie opgeroepen om een einde te maken aan unilaterale sancties wegens de schade die ze berokkenen aan de burgerbevolking en hun inbreuk op het internationaal recht.

Ze klagen aan dat collectieve bestraffing een standaardpraktijk is van de buitenlandse politiek van de VS en in strijd met de reeds 75 jaar geleden ondertekende Conventies van Geneve. De Standaard vond het niet nodig dit te vermelden.

 

Edith Flamand is Ere-advocaat balie Antwerpen

 

Lees ook:

Wist je dat? Wat de media verzwijgen over de verkiezingen in Venezuela

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!