Iemand die bij het Internationaal Vakverbond (IVV) in Brussel werkt vertelde mij onlangs dat de Israëlische ‘vakbond’ Histadrut nog altijd een officiële delegatie heeft in het IVV-gebouw op de Kruidtuinlaan.

Histadrut staat voor Ha-Histadrut ha-Kelalit shel Ovedim ha Ivriyyim be Erez Israel (Algemene Federatie van Hebreeuwse arbeiders in het land van Israël).

Er ging bij mij een belletje rinkelen, als vakbondslid en historicus van verzwegen zaken, en ik vroeg mij af wat de houding was van de Belgische vakbonden tegenover de staking van Histadrut.

Vanuit het ABVV kwam ik te weten dat “spijtig genoeg de Histadrut nog steeds lid is van alle internationale vakbondsbewegingen (IVV, Industrial Global, Uni Global, BWI, enzovoort). De ABVV-sector Algemene Centrales (ABVV-AC) weigert wel om contact te hebben met Histadrut.

ABVV-AC bracht altijd een sterk standpunt tegen kolonialisme en apartheid, samen met de verschillende vakbonden die deel uitmaken van het netwerk European Trade Union Initiative For Justice in Palestine (ETUN).

Dit netwerk verenigt 35 Europese vakverenigingen die samen 6 miljoen leden tellen en ijvert ervoor dat de Europese regeringen en de EU niet langer zouden samenwerken met de staat Israël.

Hier is dus de Algemene Centrale lid van, maar ABVV heeft niet dezelfde houding en die is erg problematisch. Rafael Lamas, directeur van het internationale departement van het ABVV-FGTB, krijgt de vrije hand om contact te houden met Histadrut en tot nu toe heeft niemand hem gestopt. Tot daar mijn bronnen.

En dan is er het ACV. Daar is Luc Triangle IVV-secretaris-generaal. Daarvoor had hij een carrière bij ACV-CSC METEA (toen ACV-Metaal). Hij werkte tot voor kort als algemeen secretaris voor de Europese industrievakbond IndustriALL Europe.

Na negen maanden Israëlische oorlog tegen Gaza ging hij op uitnodiging van de Histadrut op propagandareis naar Israël. Dit is wat Avital Shapira-Shabirow, Directeur Internationale Betrekkingen van de Histadrut hierover op hun website vertelt:

“Luc bezocht het checkpoint Kerem Shalom. Hij hoorde van de arbeiders over hun uitgebreide werk in het behandelen van vrachtwagens met voedselvoorraden en humanitaire hulp. Ze worden voortdurend aangevallen met raketten van Hamas en velen van hen worden geplunderd door de terroristische organisatie van Hamas in de Gazastrook.”

“Ze gingen verder naar de Nova-site en naar Kibbutz Kfar Aza, waar Luc de overblijfselen van de terreuraanslag zag en een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van het festival. Luc had ook een ontmoeting met arbeiders van de Strauss-fabriek in Sderot, een belangrijke onderneming binnen Israëls voedselindustrie, die onder voortdurende raketaanvallen heeft gewerkt en waarvan veel arbeiders uit hun huizen zijn verdreven.”

“In Jeruzalem deelde president Isaac Herzog zijn visie op de toekomst van vrede in Israël met Luc, een boodschap die ook doorklonk in ontmoetingen met Yair Golan, voorzitter van de Ha’Avoda-partij, en leden van het leiderschap van de Histadrut”

Kerem Shalom is de nieuwe Hebreeuwse naam van het Palestijnse dorp Karem Abu Salem (‘wijngaard van Abu Salem’), nu de voornaamste doorgang naar de Gazastrook. De Ha’Avoda-partij is bij ons beter bekend als de Labourpartij/Arbeiderspartij.

Avoda is een woord met welbepaalde historische connotaties. Vanaf de jaren 1920 organiseerde de Histadrut gewapende stakingspiketten die moesten verhinderen dat Palestijnse arbeiders nog werden aangeworven, onder de slogan: Avoda Ivrit, Hebreeuwse Arbeid.

Wat is de zogenaamde ‘vakbond’ Histadrut?

Histadrut is veel meer dan een ‘vakbond’. Ze werd in 1920 gesticht door 87 gedelegeerden van koloniale zionistische organisaties. Golda Meir¹ was in 1928 ‘vakbondssecretaris’ van Histadrut. Zij werd later minister Buitenlandse Zaken (1956-1966) en eerste minister (1969-1974). Zij verklaarde toen namens Histadrut: “Dit grote syndicaat is niet louter een vakbond, maar een groot kolonisatie-instrument.”

Ben Goerion (zijn oorspronkelijke naam in Oost-Europa was Grün) was voor haar de eerste “vakbondssecretaris”, later de eerste premier van Israël. Hij liet in het basisprogramma van Histadrut volgende begrippen opnemen: “versmelting van arbeid en kapitaal” en “aparte en zelfbedruipende uitbouw van de joodse economie.” Hij riep al in 1907 de slogan om “Avoda Ivrit” (louter joodse arbeid) te bereiken.

Oekraiense kolonist Mordechai Livnat bewaakt een wijngaard in de nederzetting Zikhron Yaakov (1929). Foto: mdpi.com

Dat werd vanaf 1927 volop in de praktijk gezet. De Histadrut organiseerde stakingspiketten tegen joodse bedrijven die ook met Palestijnse arbeiders werkten, onder meer tegen de wijngaarden van de Rotschilds.

Dit werd het startpunt van de Israëlische koloniale apartheid nog voor de staat was opgericht. In 1922 riep de Communistische Internationale de joodse arbeiders op om zich hiertegen te verzetten.

Deze bizarre ‘vakbond’ richtte de Bank HaPoalim op, om de versmelting van kapitaal en arbeid te verwezenlijken. Het beginkapitaal kwam in 1921 van de Internationale Zionistische Federatie. Ze bestaat nog steeds.

De Histadrut richtte ook een apart joods onderwijsnet op dat in 1950 door de Israëlische staat werd overgenomen. Verder richtte ze ook Kupat Holim op, een eigen apart ziekenfonds, Tnuva, een soort boerenbond met winkelcentra en Solel Boné, een immobiliën-maatschappij.

En, last but not least, stichtte Histadrut een eigen leger, de Haganah (1920), die na de oprichting van de zionistische staat in 1948 herdoopt werd tot het Israëlisch leger.

Het is deze Haganah die onder meer in 1936-1939 de Britten ging meehelpen om de Palestijnse anti-koloniale opstand neer te slaan.

Nadat bleek dat Groot-Brittanië Palestina wou opdelen en het grootste stuk aan de Palestijnen wilde toewijzen keerde het leger zich tegen de Britten keren. Hun inlichtingendienst werd de Mossad.

Belgische socialisten steunden ‘joodse socialistische kolonisatie’

Emile Vandervelde, tevens een van de leiders van de Socialistische Internationale, was een fervent verdediger van de Zionistische kolonisatie. Dat deed hij in vele artikels en ook in het boek Schaffendes Palästina (Scheppend Palestina) dat na zijn reis door de zionistische kolonies in 1930 verscheen. Opmerkelijk aan de titel van zijn boek is dat hij het Joodse kolonialisme verdedigt in een land dat hij wel Palestina noemt.

Ook Louis De Brouckère militeerde voor het zionisme en niet te vergeten Camille Huysmans die als burgemeester van Antwerpen in 1935 toeliet dat de zionisten de Antwerpse haven als doorgangshaven gebruikten (in alle clandestiniteit) voor wapenleveringen aan de Haganah.

Die wapentransporten waren ooit al in 1924 opgestart. Huysmans deed dit op vraag van David HaCohen van het constructiebedrijf Solel Boneh (eveneens gesticht door de Histadrut) die de wapentransporten maskeerde als ‘bouwmateriaal’.

Deze ‘vakbond’ is de grootste zuil van de Avoda/Arbeiderspartij die ooit in 1948 de staat Israël stichtte, na een bloedige etnische zuivering van een groot deel van de Palestijnse inwoners.

En deze Histadrut, stichtingspeiler van Koloniaal Israël op economisch en militair vlak, zetelt dus nog altijd als ‘vakbond’ hier in Brussel in het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen.

Note: