Bijvoorbeeld in Polistena, een stadje in het midden van Calabrië, een van de meest verachterde regio’s van Europa, zijn een twintigtal Cubaanse dokters aan het werk ter versterking van hun 110 Italiaanse collega’s die nu wat minder werkdruk voelen.

In 2022 werd er zelfs gedacht aan sluiting van het hospitaal en tijdelijk moest de recovery inderdaad dicht, omdat er niet genoeg anesthesisten meer waren. Ook de spoed kon nauwelijks open blijven, maar nu helpen 8 Cubanen hun 4 collega’s om de 7/7 – 24/24 rond te krijgen.

Socialistisch land helpt rijk Europees land

Het zijn maar een paar van de 497 Cubaanse artsen die in totaal tussen ’22 en ’25 in Calabrië werkten, werken en zullen werken. Zo helpen ze niet alleen de gezondheidszorg in dit Europese land, maar ook die in eigen land. Een deel van de vergoeding die de Calabrese regio-regering betaalt, gaat naar de gratis gezondheidszorg op Cuba.

Door de aanhoudende criminele economische blokkade die de VS steeds strakker aantrekt, zijn daar tekorten aan zowat alle medische hulpmiddelen en medicijnen. Naast hun loon waar ze hier in Italië van leven, krijgen de Cubanen van Calabrië ook een huursubsidie en wordt hun gewone loon in Cuba verder uitbetaald.

Merkwaardig hoe medisch personeel uit een arm socialistisch land een rijk Europees land met rechts-extremisten aan de macht, ter hulp moet komen.

Dat ze in Italië een gebrek aan personeel moeten komen opvangen, verwonderde de Cubanen wel. Velen van hen waren al op missie in Venezuela of in Afrika, maar dat ze naar Europa uitgestuurd zouden worden, hadden ze niet verwacht.

4.500 artsen tekort

De regering heeft het over een tekort van 4.500 artsen en 10.000 verpleegkundigen, alleen op spoedafdelingen van publieke hospitalen in Italië. De vakbonden geven veelvouden van die aantallen op voor de zorg in zijn geheel. In het arme Zuiden is de situatie bovendien veel erger dan in Rome bijvoorbeeld.

De concurrentie van de private gezondheidszorg is een belangrijke oorzaak voor de onderbestaffing in de openbare zorg. Die maakt op zijn beurt een job in de gemeenschapsinstellingen nog onaantrekkelijker en uiteindelijk maken de aanhoudende besparingen, samen met de steeds verdergaande privatisering, dit onoplosbaar.

Meloni oreert dat ze ‘het meeste geld ooit’ uitgeeft voor gezondheid. Het is een oude populistische truc: de bewering klopt inderdaad in absolute cijfers, maar als je de inflatie en de stijgende zorgnoden mee rekent, wordt er wel degelijk flink bespaard. Het percentage van het BIP dat aan de zorg wordt besteed, daalt ook zienderogen.

En daarom moeten artsen uit het socialistische Cuba de problemen in de gezondheidszorg van een Europees land met een extreemrechtse regering komen oplossen …

Lees ook: Cubaanse dokters komen extreemrechts Italië te hulp

Bron:

“Leger van witte jassen”: Cubaanse artsen vullen gaten in Zuid-Italiaanse publieke zorg