Er zijn meer dan redenen genoeg om de herverkiezing op 18 juli 2024 van Ursula Albrecht – gehuwd von der Leyen – te wantrouwen. Haar familiegeschiedenis geeft daarvoor aanleiding, gekruid met autoritaire praktijken in haar eerste mandaat (2019-2024) en haar plannen voor de komende jaren.

Een vieze familiegeschiedenis

Ursula is een afstammeling van zowel de Duitse als de Amerikaanse elite. De wortels ervan gaan terug tot één van de oude adellijke families van Hannover in Nedersaksen. Maar ook tot de grootste slavenhouder-dynastieën in de Verenigde Staten, die tot de eerste Britse kolonisten behoorden. Haar overgrootmoeder komt uit de Engelse familie Ladson, eigenaren van honderden slaven op de plantages in South Carolina, rond Charleston.

De wortels ervan gaan terug tot één van de oude adellijke families van Hannover in Nedersaksen, maar ook tot de grootste slavenhouder-dynastieën in de Verenigde Staten

De Ladsons waren niet alleen één van de rijkste katoenproducenten in het Amerikaanse Zuiden, maar ook één van de meest invloedrijke slavenhouder-dynastieën, beoefenaars van grootschalige landbouw gebaseerd op slavenarbeid.

Ursula is discreet over het slavenverleden van haar verre familie. Maar tijdens haar studie aan de London School of Economics waar ze in 1978 naartoe ging, nam de 20-jarige Ursula het pseudoniem Rose Ladson aan als maatregel tegen ontvoering.

Vandaag herinnert het hoofd van de Europese Commissie tijdens ontmoetingen met Amerikaanse leiders regelmatig aan de bloedverwantschap en haar bijzondere liefde voor de Verenigde Staten. Ursula studeerde niet alleen in Londen, maar verbleef ook gedurende een aantal jaren in de VS.

Ursula is de telg uit twee Duitse aristocratische families. Ze werd geboren als Ursula Albrecht, de dochter van Ernst Albrecht, een vooraanstaande Europese bureaucraat, CDU-partijleider en voormalig minister-president van Nedersaksen. De familie Albrecht verdiende een fortuin door haar dominerende positie als douanehandhavers in het Heilig Roomse Rijk op de katoenmarkten van het 19^e eeuwse Bremen.

Nazi’s in Europa

In Europa was Ernsts eerste job bij de Europese Commissie voor Kolen en Staal (EGKS) onder de leiding van een andere Duitse aristocraat Hans von der Groeben. Tijdens de oorlog werkte Dhr. von der Groeben als plaatsvervanger voor het Reichsministerie van Landbouw onder de leiding van Richard Walther Darré.

In die extreemrechtse, fascistische ideologische omgeving groeide Ursula op

Darré was een nazi. Hij schreef zijn eerste nazi-teksten in 1926 en werd in 1930 lid van de nazipartij. Hij sloot zich snel aan bij de SS en werd door Heinrich Himmler aangenomen als hoofd van zowel de ‘Race and Settlement Office’ als later het Reichsministerie van Landbouw. Darré was één van de leidende ideologen van de partij. Hij legde de basis voor het “Generalplan Ost”, het nazi-plan om het hele Slavische ras uit te roeien en/of tot slaaf te maken en Oost-Europa te koloniseren. Darré was architect van het nazi-landbouwbeleid: “Bloed en bodem”.

In die extreemrechtse, fascistische ideologische omgeving groeide Ursula op, Ernst Albrecht en zijn gezin werd aangeworven en genoot het volle vertrouwen van zijn nazi-bazen.

Ernst Albrecht, van 1978-1990 minister-president van de Duitse deelstaat Nedersaksen, nam niet-gerehabiliteerde nazi’s op in zijn regering. Hans Puvogel, een nazi, werd minister van Justitie. In zijn eindproefschrift als afgestudeerde advocaat pleitte hij voor massale euthanasie en sterilisatie van inferieure rassen. De slavernij-achtergrond van de familie Albrecht kan verklaren waarom ze zich op hun gemak voelen bij de nazi’s. De nazi’s inspireerden zich voor hun rassensysteem ook op de theorieën en de praktijken van de slavernij in het Amerikaanse Zuiden.

In een gedocumenteerde geschiedenis van de familie Albrecht is er een mysterieus gat tussen 1936 en 1945. Omdat we nooit antwoorden zullen hebben, kan de schaduw van Ursula’s familieverleden misschien de ware inhoud laten zien van Ursula’s ‘Europese waarden’.

Je kiest je familie niet, maar …

Je kiest je familie niet. Velen hebben afstand genomen van het foute verleden van hun familie en werden democraat. Merkwaardig is dat Ursula Albrecht, voor zover we weten, er nog nooit met naam en toenaam publiek afstand van genomen heeft.

Net zoals de Amerikanen loopt zij over van messianistische, exceptionalistische litanieën van: “de Europese waarden, als de hoogste eigenschappen van de mensheid, met name vrijheid, rechtvaardigheid, solidariteit en de rechtsstaat’.

Voor miljarden mensen in (ex-)koloniale landen betekenen de ‘Europese waarden’ echter oceanen van oorlog, bloed en onderdrukking, roof van grondstoffen. Tot vandaag. Vraag dat maar ook aan de volkeren waar het Westen met bommen en raketten in deze eeuw de blijde humanitaire boodschap kwam brengen.

Ursula’s natte droom is een ‘geopolitieke Europese Unie’ te creëren als vooruitgeschoven post van de Pax Americana op het westelijk schiereiland van Eurazië

Met al het voorgaande is het niet moeilijk te begrijpen dat ze werd gekroond tot absolute topvrouw in Europa. Immers, ze is een directe woordvoerder van de belangen van de financiële en bureaucratische elite van de EU en het geopolitiek Atlantisch project.

Ze is de betrouwbare animator van de Amerikaanse agenda om ten alle prijze te vermijden dat de buren, Rusland en Europa, partners zouden worden die de Amerikaanse werelddominantie zouden kunnen bedreigen. Ursula’s natte droom is een ‘geopolitieke Europese Unie’ te creëren als vooruitgeschoven post van de Pax Americana op het westelijk schiereiland van Eurazië.

Ursula’s hervormingen: neoliberale superstaat en militarisering

Ursula blijkt de handboeken van de neoliberale fundamentalisten goed gelezen te hebben. Zij prediken dat crisissen – al dan niet uitgelokt – dè katalysatoren zijn van angst en wanorde bij het volk die de heersende klasse in staat stelt autoritair, al dan niet met een democratisch sausje, alle remmen voor haar macht weg te nemen.

Om te beginnen was er de Covid-pandemie. Ursula maakte misbruik van de pandemie om quasi op eigen houtje contracten met grote farma-bedrijven af te sluiten. Zij misbruikte de coronacrisis om de EU-natiestaten te verzwakken. Ze bracht belangrijke beslissingen in de gezondheidszorg onder controle van de EU-Commissie.

Iedereen herinnert zich hoe Ursula in 2020 alle procedures omzeilde en contracten afsloot voor de levering van vaccins aan de EU, voor miljarden euro’s. Via sms-jes van Ursula met de Amerikaanse Pfizer werd het vaccin, dat op dat moment nog niet was getest, snel goedgekeurd voor gebruik in de Europese Unie.

Miljoenen overbodige vaccins moesten tot 2024 gekocht worden met gemeenschapsgeld, waarvoor de nationale staten moesten opdraaien. Waarna het overschot in de vuilniscontainer werd gekieperd. Vanuit parlementen en pers werden vragen gesteld over deze autoritaire en harde managementstijl van Ursula. Zij moet machtige beschermers hebben, immers zij schoof alle vragen daarover gewoon terzijde.

Kanonnen in plaats van boter

Het hoofddoel van de EU is nooit geweest de algemene volkswelvaart en de soevereiniteit van de volkeren die op Europese bodem wonen. Als het van de EU afhangt zullen de restanten van de welvaartsstaat verder opgeruimd worden met dwingende besparingsprogramma’s en privatiseringen.

Kanonnen boven boter is het nieuw devies van de leidende Europese elites

Wat wel de topprioriteit is van de Europese elites, is een Europese superstaat, een imperium met militarisme als drijvende kracht. En zo het front te bezetten aan de rand van westelijk Eurazië. Zo helpen de Europese elites de Amerikanen wapens en militairen vrij te maken voor de confrontatie met China. Kanonnen boven boter is het nieuw devies van de leidende Europese elites.

Om de oorlogsuitgaven en de ermee gekoppelde daling van de volkswelvaart van een sociaal draagvlak te voorzien wordt de oorlogshysterie bij het publiek tot ongekende hoogten aangewakkerd. In de media en pers worden de narratieve brouwsels eindeloos herhaald over Israël, Oekraïne, Venezuela, Cuba, China, …

Opeens is er veel geld voor militaristische televisieprogramma’s met “special forces”-entertainment waaraan bekende Vlamingen gedwee deelnemen. Militairen zijn kind aan huis geworden in de televisiestudio’s en kranten.

Pacifisme, diplomatieke oplossingen voor conflicten zijn taboe geworden. In het huidige waanzinnige klimaat ruiken ze naar naïviteit of de nuttige idioot. Debatten erover zijn nauwelijks aanwezig in de mainstream media en pers. Josep Borrell, de bizarre buitenlandvertegenwoordiger van de EU, die Europa als de tuin van Eden beschouwt en alles erbuiten de jungle, schoffeerde andermaal hiermee de rest van de wereld.

Ursula Albrecht heeft al aangekondigd dat zij de nieuwe functie van Europees Commissaris voor Defensie in de nieuwe Commissie wil bekleden

Ursula Albrecht heeft al aangekondigd dat zij de nieuwe functie van Europees Commissaris voor Defensie in de nieuwe Commissie wil bekleden. Ondanks het feit dat het defensiebeleid tot 2022 het absolute voorecht was van de nationale staten.

Wordt Europa terug, zoals het historisch altijd was, een bron van veel kwaad, racisme, bloedvergieten en ellende? Hier startten bloedige koloniale expedities het uitmoorden van inheemse volkeren, de roof van de rijkdommen, en ontploften twee wereldoorlogen.

De dominantie van het kartel

Op 18 juli 2024 koos het Europees Parlement Ursula Albrecht, gehuwd von der Leyen, voor de tweede keer tot voorzitter van de Europese Commissie. Het monsterverbond van conservatieven (EVP) met liberalen én van centrumlinks (sociaaldemocraten en groenen) was de ruggengraat van deze meerderheid (401 stemmen op de 720). De EVP domineert het Europees parlement (188 zetels). De EVP is een cocktail van neo-katholieke partijen, reactionairen en cryptofascisten.

Alhoewel deze partijen soms vurige retoriek tegen elkaar spuien en zelfs mekaar pesten met het onthullen van grote corruptieschandalen zijn dit grotendeels spiegelgevechten, rookgordijnen.

Ze zien in Ursula Albrecht de onbetwiste leider van de globalisten die gelooft in de messianistische zending van het Westen

Deze partijen vormen in feite een kartel, een goed functionerend mechanisme. Al deze partijen zitten fundamenteel op dezelfde koers. Ze zien in Ursula Albrecht de onbetwiste leider van de globalisten die gelooft in de messianistische zending van het Westen. Een multipolaire wereld is aan hen niet besteed.

De wereld verandert. Wil Europa relevant blijven zal het toch autonoom zijn plaats moeten verwerven tussen de grote machtsblokken en niet als dwergen in de tuin van het Witte Huis. Europese personaliteiten uit de recente geschiedenis zoals bijvoorbeeld Charles De Gaulle, Willy Brandt, Aldo Moro (vermoord), Olof Palme (vermoord), Enrico Berlinguer, Pierre Harmel gaven het goede voorbeeld.

De EU wordt een explosieve mix

De fractie van links “The Left” (46 zetels) stemde tegen Ursula Albrecht-von der Leyen, waaronder de volksvertegenwoordigers in het Europees Parlement voor de PVDA-PTB, gewezen Antwerps vakbondssecretaris Rudi Kennis en Marc Botenga.

Heel wat politici, intellectuelen en volkeren maken zich ongerust over de oorlogen in Oekraïne, in Gaza, in Soedan en in Congo. Hun rangen groeien aan. De gekende publicist Fabian Scheidler zegt in de Berliner Zeitung (27 juli 2024): “De EU is een explosieve mix van escapisme en ongebreideld militarisme geworden die doet denken aan de tijd vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog”.

Bronnen:

– Evan Reif, Ukraine Hawk Who Heads European Commission Has a Nazi Pedigree She Does Not Want You to Know About
– Naomi Klein, De shock doctrine, rampenkapitalisme, 688 blz, De Geus 2007.