Op zondag 30 juni vond de vierde editie van Pride is a Protest plaats. Zo’n 400 actievoerders namen deel aan deze succesvolle manifestatie in het stadscentrum van Gent. De initiatiefnemende organisatie, Campagne Rosa, riep na de verkiezingsuitslag op om de straat op te gaan om de opkomst van extreemrechts in België een halt toe te roepen. Deze strijdbare “Pink Sunday” is volgens de organisatie het enige mogelijke antwoord op de “zwarte zondag” van 9 juni.
“Het is belangrijk dat we ons organiseren, we zien in het buitenland dat waar extreemrechts aan de macht komt, onze rechten teruggedraaid worden en ook geweld en haat toeneemt. Ook hier in Vlaanderen zien we eerder een toename aan geweld. Transfobe opmerkingen van politici zoals Tom Van Grieken dragen daar aan bij”, aldus Mauro, initiatiefnemer van Pride is a Protest
Sam, activist bij Campagne Rosa: “Rechts gebruikt queerfobie om mensen te verdelen. Tom Van Grieken zette dat in aanloop van de verkiezingen nog eens in de verf. Nu, meer dan ooit, hebben we nood aan solidariteit en sociale strijd als dam tegen de haat.”
Nova, activist bij Campagne Rosa: “Ik sta zelf al 13 maanden op de wachtlijst voor genderzorg in het UZ. Er is nood aan meer betaalbare genderteams en meer opleiding van zorgverleners. Nu kost een psycholoog privé te veel geld voor veel jongeren. De terugbetaling van mentale gezondheid moet verder uitgebreid worden, overal zijn er wachtlijsten. Ook het tekort aan sociale woningen betekent dat queer jongeren van wie hun identiteit thuis niet wordt aanvaard, nergens heen kunnen. Op de privé huurmarkt een woning vinden als queer persoon is veel moeilijker. Pride is een sociale strijd. Solidariteit is het beste tegengif voor de haat van rechts.”
“Wachtlijsten voor mentale hulp, te grote klassen, tekort aan kinderopvang, gebrek aan sociale woningen … LGBTQIA+ personen zijn er vaak de dupe van, maar de strijd voor sociale investeringen komt ook anderen ten goede. Extreemrechts daarentegen heeft geen antwoord op de sociale problemen waar de meerderheid van de bevolking wordt geconfronteerd. Door haat op te poken tegen LGBTQIA+ personen en andere minderheden denken ze dat te kunnen verbergen. We moeten ons organiseren tegen extreemrechts en de voedingsbodem voor geweld en haat aanpakken! ”
No Pride in Genocide
In deze vierde editie van het evenement stond de nog steeds voortdurende genocide op de Palestijnse bevolking centraal. Rosa stelt immers: “No pride for some, without liberation for all.” Deze strijdbare slogan werd al gebruikt tijdens de Stonewall-protesten van juni 1969 in New York en benadrukt solidariteit als een kernwaarde van de pride. Campagne Rosa wil terug naar deze radicale roots van pride-beweging en verklaart zich expliciet solidair met het Palestijnse volk.
Koerian, activist bij Campagne ROSA: “LGBTQIA+-bevrijding kan niet bestaan, terwijl anderen worden onderdrukt. Het is in de eerste plaats het koloniale apartheidsregime van Israël dat Palestijnse burgers, waaronder ook queer personen, vermoordt, onderdrukt en opsluit.”
De actievoerders kaarten tijdens de manifestatie dan ook de pinkwashing door Israël aan. Volgens hen misbruikt het Israëlische regime queer-rechten om de genocide op de Palestijnen te rechtvaardigen, terwijl in Israël zelf LGBTQIA+-rechten juist ook onder druk staan.
Koerian: “Een homofobe fascist, dat is hoe Israëlisch minister Smotrich zichzelf omschrijft. De Israëlische staat is niet geïnteresseerd in LGBTQIA+-rechten. Wij aanvaarden niet dat ze onze symbolen gebruikt om hun genocide te rechtvaardigen.”
Queer bevrijding, geen regenboogkapitalisme
Campagne Rosa traceert, tot slot, de wortels van LGBTQIA+-fobie naar het kapitalistische economische systeem. Katarina, actief Rosa-lid, legt uit:
“Mannen zijn stoer, vrouwen zijn zorgend. Het kapitalisme heeft een duidelijke rolverdeling nodig. Vrouwen doen onbetaald huishoudelijk werk, mannen zorgen voor brood op de plank. Al wie deze rolverdeling uitdaagt, krijgt te maken met agressie. Voor een echte bevrijding van LGBTQIA+-personen moeten binaire gender-rollen op de schop en daarvoor moet uiteindelijk het hele kapitalistische systeem weg.”
“Rosa bekritiseert daarom ook de toenemende aanwezigheid van bedrijven op Pride en beschouwt hen als een zeer onbetrouwbare bondgenoot in de strijd naar “queer bevrijding.”
