We leven in een wereld van schijnpolitiek, een wereld waarin de touwtjes, waaraan getrokken wordt in het belang van de superrijken, steeds zichtbaarder worden. En toch wordt er van ons verwacht dat we doen alsof we die touwtjes niet zien. Nog verbazingwekkender is dat veel mensen echt blind lijken te zijn voor de poppenkast.
- De “leider van de vrije wereld”, president Joe Biden, kan nauwelijks langer dan een paar minuten zijn aandacht vasthouden zonder van het onderwerp of van het podium af te dwalen. Als hij voor de camera’s loopt, lijkt het alsof hij auditie doet voor de rol van geriatrische robot. Zijn hele lichaam is in de greep van de concentratie die hij nodig heeft om in een rechte lijn te kunnen lopen.
En toch worden we verondersteld te geloven dat hij zorgvuldig de hendels van het westerse rijk bedient, moeilijke berekeningen maakt om het Westen vrij en welvarend te houden en tegelijkertijd zijn vijanden – Rusland, China, Iran – in bedwang houdt zonder een kernoorlog uit te lokken. Is hij echt in staat om dat allemaal te doen, wetende dat hij al moeite heeft om de ene voet voor de andere te zetten?
- Een deel van de lastige diplomatieke evenwichtsoefening die Biden zogenaamd samen met andere westerse leiders uitvoert, heeft te maken met de militaire operatie van Israël in Gaza. De “diplomatie” van het Westen – gesteund door wapenleveringen – is uitgemond in de moord op tienduizenden Palestijnen, de meesten van hen vrouwen en kinderen; de geleidelijke uithongering van 2,3 miljoen Palestijnen gedurende vele maanden; en de vernietiging van 70 procent van het huizenbestand van de enclave en bijna alle belangrijke infrastructuur en instellingen, waaronder scholen, universiteiten en ziekenhuizen.
En toch worden we verondersteld te geloven dat Biden geen invloed heeft op Israël, ook al is Israël volledig afhankelijk van de Verenigde Staten voor de wapens die het gebruikt om Gaza te vernietigen.
We worden verondersteld te geloven dat Israël uitsluitend handelt uit “zelfverdediging”, ook al zijn de meeste mensen die worden gedood ongewapende burgers; en dat het Hamas “uitschakelt”, ook al lijkt Hamas niet verzwakt te zijn en ook al zal het uithongeringsbeleid van Israël zijn tol eisen onder de jongeren, ouderen en kwetsbaren lang voor er ook maar één Hamasstrijder wordt gedood.
We worden verondersteld te geloven dat Israël een plan heeft voor Gaza na de oorlog, een plan dat in niets zal lijken op het resultaat dat het huidige beleid lijkt te willen bereiken: Gaza onbewoonbaar maken zodat de Palestijnse bevolking gedwongen wordt te vertrekken.
Bovendien worden we verondersteld te geloven dat de rechters van ‘s werelds hoogste gerechtshof, het Internationaal Gerechtshof, tonen dat ze de juridische definitie van het misdrijf genocide niet begrijpen door hun oordeel dat er een “plausibele” mogelijkheid is dat Israël genocide pleegt. Of dat ze mogelijk worden gedreven door antisemitisme.
- Ondertussen hebben dezelfde westerse leiders die Israël bewapenen en zo zorgen voor de slachting van vele tienduizenden Palestijnse burgers in Gaza, onder wie meer dan 15.000 kinderen, voor honderden miljarden dollars aan wapens verscheept naar Oekraïne om zijn strijdkrachten te helpen. Oekraïne moet geholpen worden, wordt ons verteld, omdat het het slachtoffer is van een agressieve buurmacht, Rusland, die vastbesloten is om uit te breiden en land te stelen.
Tegelijk worden we verondersteld de twee decennia van westerse militaire expansie naar het Oosten via de NAVO, te negeren, die uiteindelijk, in Oekraïne, op de deur van Rusland heeft geklopt – alsook het feit dat de beste westerse experts inzake Rusland al die tijd hebben gewaarschuwd dat we hiermee met vuur speelden en dat Oekraïne een rode lijn voor Moskou zou zijn.
We worden verondersteld geen vergelijking te maken tussen de Russische agressie tegen Oekraïne en de Israëlische agressie tegen de Palestijnen. In het laatste geval is Israël zogenaamd het slachtoffer, ook al bezet het al driekwart eeuw op gewelddadige wijze het grondgebied van zijn Palestijnse buren en bouwt het, in flagrante schending van het internationaal recht, joodse nederzettingen op het grondgebied dat de basis moet vormen van een Palestijnse staat.
We worden verondersteld te geloven dat de Palestijnen van Gaza geen recht hebben om zichzelf te verdedigen, terwijl Oekraïne dat wel heeft – geen recht om zich te verdedigen tegen decennia van Israëlische oorlogvoering, of het nu gaat om de etnische zuiveringen van 1948 en 1967, het apartheidssysteem dat daarna werd opgelegd aan de overgebleven Palestijnse bevolking, de 17 jaar durende blokkade van Gaza die de inwoners de eerste levensbehoeften ontnam, of de “mogelijke genocide” met de militaire en diplomatieke steun van het Westen.
Het lijkt alsof het Westen niet alleen weigert om de Palestijnen, die zichzelf proberen te verdedigen, te helpen, zoals het heeft gedaan in Oekraïne, maar hen ook beschouwt als terroristen – zelfs de kinderen.
- Julian Assange, de journalist en uitgever die het meeste heeft gedaan om de interne werking van westerse instellingen en hun criminele plannen in plaatsen als Irak en Afghanistan bloot te leggen, zit al vijf jaar achter de tralies in de zwaarbeveiligde Belmarsh-gevangenis. Daarvoor zat hij zeven jaar vast in de Ecuadoraanse ambassade in Londen, waar hij – volgens juridische experts van de Verenigde Naties – willekeurig werd vastgehouden, gedwongen om daar asiel aan te vragen voor politieke vervolging. In een eindeloos juridisch proces probeert de VS hem uit te leveren zodat hij tot 175 jaar in een bijna-isolement kan worden opgesloten.
En toch worden we verondersteld te geloven dat zijn 12 jaar effectieve opsluiting – zonder schuldig te zijn bevonden aan een misdrijf – niets te maken heeft met het feit dat Assange door het publiceren van geheime documenten onthulde dat het Westen en zijn leiders achter gesloten deuren klinken en handelen als gangsters en psychopaten, vooral als het gaat om buitenlandse zaken, en niet als de rentmeesters van een weldadige wereldorde waar ze beweren over te waken.
De gelekte documenten die Assange heeft gepubliceerd laten zien dat westerse leiders bereid zijn om hele samenlevingen te vernietigen om de westerse controle over grondstoffen en hun eigen verrijking te bevorderen – en bereid zijn om de meest schandalige leugens te gebruiken om hun doelen te bereiken.
Ze hebben er geen belang bij om de zogenaamd gekoesterde waarde van persvrijheid hoog te houden, behalve wanneer die vrijheid wordt gebruikt als wapen tegen hun vijanden.
We worden verondersteld te geloven dat westerse leiders echt willen dat journalisten fungeren als een waakhond, een beteugeling van hun macht, zelfs als ze de journalist die een klokkenluidersplatform, Wikileaks, heeft opgericht om precies dat te doen, de dood injagen. (Assange heeft al een beroerte gehad van de meer dan tien jaar durende strijd voor zijn vrijheid). Ze hebben er geen belang bij om de zogenaamd gekoesterde waarde van persvrijheid hoog te houden, behalve wanneer die vrijheid wordt gebruikt als wapen tegen hun vijanden.
We worden verondersteld te geloven dat het Westen Assange een eerlijk proces zal geven, terwijl het net de staten zijn die hij heeft ontmaskerd wegens oorlogsmisdaden en staatsterrorisme, die meewerken aan zijn opsluiting – en in het geval van de CIA de geplande moord. We worden verondersteld te geloven dat ze een legaal proces nastreven, geen vervolging, door zijn inspanningen om transparantie en verantwoording te brengen in internationale aangelegenheden te herdefiniëren als het misdrijf “spionage”.
- De media beweren de belangen van het westerse publiek in al zijn diversiteit te vertegenwoordigen en als een venster op de wereld te fungeren.
We worden verondersteld te geloven dat diezelfde media vrij en pluralistisch zijn, zelfs als ze eigendom zijn van de superrijken en westerse staten, die lang geleden zijn uitgehold om de superrijken te dienen.
We worden verondersteld te geloven dat de media die voor hun overleving volledig afhankelijk zijn van inkomsten van grote bedrijfsadverteerders ons nieuws en analyses kunnen brengen zonder angst of gunst. We worden verondersteld te geloven dat een medium dat als voornaamste taak heeft publiek te verkopen aan bedrijfsadverteerders, zich kan afvragen of het daarbij een nuttige of schadelijke rol speelt.
We worden verondersteld te geloven dat de media, die stevig zijn geïntegreerd in het kapitalistische financiële systeem dat de wereldeconomie in 2008 op de knieën dwong en ons naar een ecologische catastrofe heeft geslingerd, in staat zijn om dat kapitalistische model onpartijdig te evalueren en te bekritiseren; dat mediakanalen zich op de een of andere manier zouden kunnen keren tegen de miljardairs die hen bezitten, of zouden kunnen afzien van de inkomsten van de miljardairsbedrijven die de media financieel ondersteunen door middel van reclame.
We worden verondersteld te geloven dat de media de verdiensten van een oorlog objectief kunnen beoordelen. Dat wil zeggen, oorlogen die door het Westen worden gevoerd – van Afghanistan tot Irak, van Libië tot Syrië, van Oekraïne tot Gaza – als die mediabedrijven zijn ingebed in bedrijfsconglomeraties die de wapenproductie en het ontginnen van fossiele brandstoffen als andere grote belangen hebben.
We worden verondersteld te geloven dat de media kritiekloos eindeloze groei promoten wegens de economische noodzaak en het gezond verstand, ook al zijn de tegenstrijdigheden overduidelijk: dat het eeuwige groeimodel onmogelijk vol te houden is op een eindige planeet waar grondstoffen uitgeput geraken.
- In westerse politieke systemen is er, in tegenstelling tot die van haar vijanden, zogenaamd een zinvolle democratische keuze tussen kandidaten die tegengestelde wereldbeelden en waarden vertegenwoordigen.
We worden verondersteld te geloven in een westers politiek model van openheid, pluralisme en verantwoording, zelfs wanneer het publiek in de VS en het VK een electorale keuze voorgeschoteld krijgt tussen twee kandidaten en partijen die, om een kans te maken om te winnen, in de gunst moeten komen bij de bedrijfsmedia die de belangen van hun miljardair-eigenaren vertegenwoordigen, die de miljardair-donoren die hun campagnes financieren tevreden moeten houden en die Big Business voor zich moeten winnen via hun onwrikbare toewijding aan een model van eindeloze groei dat volledig onhoudbaar is.
Deze tekst verscheen op de Substack van Jonathan Cook. Vertaling: Ann Dejaeghere
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
