“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)

***

Er is iets aan het kantelen. Dat voel je in de berichtgeving, waar Palestijnse stemmen steeds meer aan bod komen. Dat merk je aan de bocht die verschillende politici hebben ingezet. Israël is de propaganda-oorlog aan het verliezen.

Meer dan 10.000 doden waaronder duizenden kinderen, dat valt op geen enkele manier meer goed te praten. In plaats daarvan bestaat de laatste poging om het tij te keren door Israël en aanhangers van het zionisme erin om degenen die opkomen voor een staakt-het-vuren verdacht te maken.

Dat doen ze ten eerste door iedereen die opkomt voor Palestina te beschuldigen van sympathie voor Hamas en dus voor terrorisme. Als ook dat niet werkt, blijft enkel nog de optie over om iedereen die kritiek heeft op Israël te beschuldigen van antisemitisme.

Palestina is niet Hamas

Ten eerste: de doelstelling van Israël is niet het bestrijden van Hamas. Terwijl Hamas nog maar 36 jaar bestaat en nog maar 18 jaar aan de macht is in Gaza, is de etnische zuivering van Palestina namelijk al meer dan 75 jaar aan de gang. Bovendien is in de West Bank niet Hamas, maar Fatah aan de macht. Ook daar gaat de etnische zuivering, het vermoorden opsluiten en verdrijven van Palestijnen, verder.

De doelstelling van Israël is de etnische zuivering en verdere kolonisatie van Palestina. Dat weten we niet alleen omdat de Israëlische regering Hamas van bij haar oprichting zelf mee groot heeft gemaakt. Dat weten we niet alleen omdat het bombarderen van ziekenhuizen net een voedingsbodem voor Hamas schept. Dat weten we ook uit gelekte documenten van de Israëlische regering zelf.

His name is Goub! I think hes so done pic.twitter.com/6ezI4zGnmo

— sofea rozaidi 🍉 (@sofearozaidi_) November 5, 2023

Het is dan ook oneerlijk dat wie opkomt voor Palestina steeds maar weer de vraag krijgt om Hamas te veroordelen, terwijl de vraag of men Israël veroordeelt veel minder vaak gesteld wordt.

Israël vertegenwoordigt niet de Joden

Ten tweede: kritiek op Israël is net zomin antisemitisme als kritiek op IS islamofobie is. Doen alsof Israël alle Joden vertegenwoordigt daarentegen is dat net zozeer als doen alsof IS alle moslims vertegenwoordigt.

Niet alleen zijn er tal van organisaties in Israël zoals Breaking the Silence en B’tselem die ernstige kritiek uiten op de misdaden van de Israëlische regeringen. Buiten Israël is de Joodse stem tegen het zionisme nog groter. In een prachtige bijdrage voor Knack vertelt Fenya Fischler van Een Andere Joodse Stem hoe zij net als veel Joodse mensen zich tegen het zionisme verzet.

Door de Jodenster te dragen in de VN-veiligheidsraad en organisaties zoals Amnesty International te beschuldigen van antisemitisme maakt Israël misbruik van de herinnering aan de Holocaust om haar eigen misdaden te legitimeren. Dat is een bijzonder gevaarlijk spel, niet in het minst omdat het zo wel eens het draagvlak zou kunnen ondermijnen om iets te doen aan het zeer reële en ernstige probleem dat antisemitisme vandaag nog steeds is.

De solidariteitsbeweging groeit

Als men vandaag zo sterk tracht om de solidariteitsbeweging met Palestina te criminaliseren, dan is dat vooral een teken dat die impact aan het hebben is. Het is nu de opdracht van die beweging om zich sterk uit te spreken tegen elke vorm van antisemitisme en tegelijkertijd zonder complexen uit te leggen dat de misdaden van Israël niet plaatsvinden omwille van een oorlog tegen Hamas, maar deel uitmaken van een reeds 75 jaar durend koloniaal proces van etnische zuivering.