Via een uitgekiende mediacampagne bereidt men de context en de sfeer voor die nodig zijn voor een frontale aanval van rechts, zowel lokaal en internationaal, met als bedoeling om de verkiezingsresultaten van 28 juli in twijfel te trekken in een poging om de Bolivariaanse Revolutie internationaal te isoleren, het volk van zijn belangrijkste hulpbronnen te beroven, de eenheid van burgers en militairen te breken, de binnenlandse situatie nogmaals te destabiliseren en een regering te installeren van de ultrarechtse oligarchie die een einde moet maken aan de inspanningen met betrekking tot de regionale integratie en een verdere uitbreiding mogelijk moet maken van regimes à la Milei in Argentinië met zijn kettingzaag  als trouwe bondgenoten van Washington en de Israëlische oorlogsmisdadigers.

Dat zijn ‘de democratie en de mensenrechten’ die ze willen opleggen aan Venezuela en aan Nuestra América (Ons Amerika). Opnieuw worden de visionaire woorden van de Bevrijder Simón Bolívar bevestigd toen hij er in 1829 op wees dat “de Verenigde Staten door de voorzienigheid voorbestemd leken te zijn om Amerika te teisteren met miserie en ellende in naam van de vrijheid.”

Venezuela is een land dat het leven en de vrede verdedigt en dat een van de meest democratische, diverse en transparante verkiezingsprocessen ter wereld heeft ontwikkeld. Venezuela is een participatieve democratie die als zodanig een voortrekkersrol vervult. Het kiesstelsel wordt internationaal erkend als een van de meest betrouwbare ter wereld. De stemming is hybride (digitaal en papier) en wordt geauditeerd. In de voorbije 25 jaar zijn er al 31 verkiezingen geweest. Overwinningen en nederlagen werden altijd door de Bolivariaanse regering erkend. De komende  verkiezingen zijn het resultaat van veelvuldige inspanningen om tot dialoog en verzoening te komen maar lopen het risico ontwricht te worden door de hevige reacties van degenen die zich verliezer voelen.

Alert zijn en paraat staan voor de verdediging van de vrede, de zelfbeschikking, de sociale rechtvaardigheid en de welvaart van Venezuela en andere volkeren in de wereld is vandaag, veeleer dan een plicht, een morele verplichting.

Venezuela staat niet alleen. Wij marcheren met haar mee.