De laatste weken was het al duidelijk geworden, het peronisme begon aan een nieuw project. Het moest anders, radicaal anders. De verkiezingsoverwinning van Milei in las Paso, die er eigenlijk geen was. Deden de leiders van het peronisme een consultatie ronde doen.

Het eerste dat werd besloten werd om een lening bij het IMF aan te gaan voor de verkiezingen, daarmee kon het na de verkiezen de lonen betalen van de 30% inflatie. Daarna onstond er een consultatie ronde, ze gingen te hoor bij de Argentijn.

Argentijnen zijn harde werkers en hebben het financieel niet breed, met 40% armoede in het land is het einde van de maand geen ‘pizza con champagne’ zoals in de tijd van Carlos Menem (89-99). Menem kon dit door alle staatsbedrijven uit te verkopen en het geld uit te geven om de koers van de Dollar te stutten.

De Dollar is de gouden graal van de twee faces cachées die tegenkandidaat zijn van Massa. Die eigenlijk zelf geen peronist is, maar van de Justicialista Partij. Massa wordt gesteund door China en Qatar om de leningen af te betalen, maar blijft trouw aan het westen.

Vandaag is hij minister van financiën, vorig jaar kende hij 113% inflatie. De populaire klassen hebben afgezien. Toch kwam het vandaag tot een massamobilisatie naar het mei-plein, waar de hoofdzetel van de president is gelegen die na vier jaar er de brui aangeeft.

Het is nog niet duidelijk hoeveel mensen er waren, maar Massa heeft nu eindelijk zijn kandidatuur ingezet met een populaire steun. Er waren zelf 25.000 Italiaans arbeiders aanwezig die de oversteek van de Atlantische Oceaan hadden gemaakt om de arbeiderstrijd in Argentinië en Latijns-Amerika in de bloemmetjes te zetten.

brood en boeken, svpaub

Willemjan