Net voor Vilnius publiceerde NAVO-baas Stoltenberg nog gauw een artikel in Foreign Affairs. Het maakt de kritische lezer duidelijk hoe begrijpelijk het is dat Rusland Oekraïne aanpakte en hoe dringend het is dat de morbide organisatie die de NAVO is, ontbonden wordt. Dat zou een kernpunt van elk pacifisme moeten zijn.
Stoltenberg: “De illegale oorlog van Rusland tegen Oekraïne is een keerpunt in de geschiedenis. De oorlog is teruggekeerd in Europa en de rivaliteiten tussen grootmachten groeien. Autoritaire regimes spannen samen om de wereldwijde regels en instellingen waarop vrede en stabiliteit gebaseerd zijn, uit te dagen.” Maar de aanval van de NAVO op Joegoslavië en zijn inmenging in het Kosovoconflict waren toch niet minder “illegaal”? En ook bloedig, en vol overbodig geweld. Een massa doden, waaronder een groot aantal burgerdoden en de vernietiging van een groot deel van de infrastructuur en de civiele instellingen van Joegoslavië: hospitalen, scholen, bibliotheken… Achter de zogenaamde verdediging van een onderdrukte en bedreigde Albaanse minderheid gingen directe materiële belangen schuil: het veroveren van de enorme bodemschatten van Kosovo, zoals lood, zilver, nikkel, kobalt, en bauxiet. Het ging hier om gangsterpraktijken van de VS in de internationale politiek, en de NAVO was het instrument ervan.
Deze immorele en hoogst gewelddadige organisatie had bij haar oprichting in 1949 in haar statuten staan: “De partijen engageren zich, in overeenstemming met de statuten van de Verenigde Naties elk internationaal conflict waar ze bij betrokken zijn op vreedzame wijze zo te regelen dat de internationale vrede, de veiligheid en de gerechtigheid niet in gevaar gebracht worden, en zich in hun internationale betrekkingen te onthouden van elke dreiging met geweld of elk gebruik van geweld dat met de doelstellingen van de Verenigde Naties niet compatibel is.” In het geval van Joegoslavië/Kosovo werd buiten de Verenigde Naties om opgetreden, en had de NAVO geen enkele legitimatie voor haar overmatige en inhumane geweldpleging.
Geen keerpunt in de geschiedenis, wel meer van hetzelfde
Is de “illegale” oorlog van Rusland tegen Oekraïne een “keerpunt in de geschiedenis”? (De “Zeitenwende”, grote omwenteling, van de Duitse bondskanselier Scholz.) Welnee, het is de herhaling ervan, volgens hetzelfde scenario. In 2008 viel Rusland Georgië aan en versloeg dat land op vijf dagen tijd. De reden was dat president Sakaashvili, kennelijk met hulp van de VS, de separatistische regio’s Zuid-Ossetië en Abchazië, bevolkt door etnische Russen, bombardeerde. De international dimensie daarachter was dat de NAVO discussieerde over de opname van Georgië in het bondgenootschap. Rusland (Lavrov) had duidelijk laten weten dat dat niet kon.
Met het conflict in Oekraïne is het opnieuw het NAVO-lidmaatschap van een vroegere satellietstaat van Rusland dat de oorlog deed losbreken. Dit keer om nog zwaardere strategische redenen: een NAVO-Oekraïne ontneemt Rusland een groot stuk van wat in het militaire vakjargon “strategische diepte” heet. Moskou heeft dan een vijand zo dicht bij zijn grens dat die op weinige minuten vliegen met raketten Moskou kan platleggen. Dat wordt gemotiveerd met de onafhankelijkheid en de vrijheid van Oekraïne, maar die onzin accepteert Rusland uiteraard niet. De VS wilden ook geen Russische raketten op Cuba geplaatst zien, tijdens een welbekend historisch crisismoment.
Daar komt bij dat de NAVO, die Rusland voortdurend agressief optreden verwijt, illegaal agressief optreden nog wel, zelf één en al agressie is. Hoewel Rusland altijd economische samenwerking met Europa wenste en zelfs wilde toetreden tot de NAVO, was het Westen daar niet in geïnteresseerd en accepteerde alleen maar de VS-visie dat Rusland een gevaarlijke concurrent is voor de Amerikaanse macht en hegemonie.
De pot verwijt de ketel dat ie zwart is
Stoltenberg beschrijft Rusland als agressief: “We moeten de cyclus van Russische agressie doorbreken.” Maar die agressie is defensief. Stoltenberg en zijn NAVO zien Rusland alleen maar een vijand die eigenlijk moet verdwijnen. Rusland (en China) zijn autoritaire regimes en “diegenen onder ons die geloven in vrijheid en democratie moeten solidair zijn”. Een wereldwijde confrontatie tussen het zogenaamde Vrije Westen en de “autoritairen”. Dat militante standpunt maakt dat Rusland zich geen moment veilig kan voelen, en van zich af bijt.
Dat te meer omdat de agressie van het Westen al ver gevorderd is: Rusland is al grotendeels omsingeld door de NAVO. Als Zweden en Finland bij de NAVO zijn wordt Rusland onder schot gehouden van de Baltische Zee tot de Zwarte Zee. Stoltenberg over het NAVO-lidmaatschap van Zweden en Finland: “Dit is een game-changer voor de Europese veiligheid en zal een ononderbroken schild vormen van de Baltische tot de Zwarte Zee. We zijn nu de samenwerking met de defensie-industrie substantieel aan het opvoeren om de productie op te drijven, zowel voor de verdediging van Oekraïne als van onszelf.”
Dat is een totale omkering van zaken: het Westen bedreigt Rusland aan zijn grenzen, en wil dat via Oekraïne nog verder doen, en drijft zijn bewapening op. Als Rusland militair ingrijpt, is dat een bewijs voor de Westerse stelling dat Rusland een bedreiging is. Er is geen plaats voor Rusland in deze wereld, dat is duidelijk.
Het wordt hoog tijd dat dit valse spel stopgezet wordt en dat de gangsterorganisatie die de NAVO is, gestopt wordt. Een uitdaging voor alle pacifisten!
A Stronger NATO for a More Dangerous World | Foreign Affairs
A Stronger NATO for a More Dangerous World. What the Alliance Must Do in Vilnius—and Beyond. By Jens Stoltenberg July 10, 2023
