Het is goed na contacten en arbeid in de mensengemeenschap eens met volle aandacht, en met inzet van opgedane expertise gedurende vele jaren, het milieu van de redelijk ongerepte Natuur in te gaan.

Die wereld zendt signalen uit.

Signalen van andere, van “allochtone” aanwezigheid, beschouwd vanuit het standpunt van de menselijke observator.

Het is goed dat besef te laten doordringen:
die wezens zijn anders.

Zij leren ons lessen die los staan van ons geld-universum. Van onze arbeidseconomie.

De Natuur, de dieren en organismen, ze vellen geen oordeel over ons. Dat is deugddoend. Een verademing. Geen hang naar status of prestige hier.

Maar wij maken ook zelden indruk op die wezens. Ze zijn niet onder de indruk van wie wij zijn. Van onze vaardigheden, onze bezittingen, onze titels of diploma’s.

Ze zijn niet onder de indruk van onze politieke standpunten, overtuigingen of verdiensten.

Ook dat is een deugddoende, heilzame, nederig makende ervaring. Ontzag-wekkend.

Gaaien krijsen en Buizerds miauwen melancholiek en meesterlijk voor iedereen.

Bramen en netels versperren de weg voor leraars, spoorwegarbeiders, politici, prostituees, etalagistes, wiskundigen, presidenten, priesters, professoren, koks, postbodes en paracommando’s evenzeer.

De eiken met hun nobele majesteit groeien rustig verder, ze laten hun eikels in het zomer- seizoen vallen op de hoofden van bouwpromotoren maar even goed op die van verpleegsters of opvangmoeders.

Boven onze hoofden wordt de meesterlijk- dodelijke buizerd preventief geplaagd door kauwen en kraaien.

Het gaat door en het is glorieus
ongeacht onze aanwezigheid
of wie wij denken voor te stellen.

Op wandel in aan het weer en het seizoen aangepaste kledij, met geoefende oren en ogen wijd open, langs vertrouwde paadjes van aarde, waar we geen medemensen tegen het lijf lopen, tussen de heel andere wezens… vinden we onszelf terug na dagen van arbeid, engagement en ontmoeting.

Het mag dan wel waar zijn, zoals grote geleerden en filosofen als Emmanuel Lévinas zeggen, dat het gezicht van de medemens ons in contact brengt met dit van Jezus… dat we God kunnen aanvoelen in get gelaat van de andere mens… maar wie wordt er nou graag gedurig in het oog gehouden door Goden?

(Beelden zelf gemaakt, uit Diepenbeek op deze dag en gisteren.)