De Palestijnse Rode Halve Maan noemde de actie van het Israëlische leger “de grootste inval in dit kamp sinds 2002”, waarbij “ook de infrastructuur van het kamp ernstig werd beschadigd: acht kilometer waterleidingen en drie kilometer rioolbuizen werden vernield, evenals 100 huizen en verschillende scholen”. Water en elektriciteit zijn bijna overal afgesloten.

490.000 nederzettingen, allemaal illegaal

De Israëlische regering rechtvaardigt de inval als een reactie op “het Palestijnse terrorisme”. Wat de Israëlische regering “terrorisme” noemt, zijn in feite verzetsdaden van Palestijnen als reactie op het groeiend aantal illegale Israëlische nederzettingen op Palestijns grondgebied. Laten we niet vergeten dat er bijna 3 miljoen Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever wonen en dat de staat Israël al 490.000 joodse kolonisten heeft geïnstalleerd, volledig in strijd met het internationaal recht. De cijfers tonen duidelijk dat Israël hiermee een politiek project uitvoert dat tot doel heeft de Palestijnen een minderheid op hun eigen land te maken om dit gebied       voor eens en altijd te annexeren.

Europese Unie veroordeelt alleen “onevenredigheid” van geweld

Terwijl de Verenigde Staten zoals gewoonlijk Israël steunden vanuit zijn pseudorecht om zich militair te verdedigen, veroordeelden de Verenigde Naties, de Europese Unie en tal van andere internationale instanties deze moorddadige inval wel, maar ze hekelden alleen het onevenredige gebruik van geweld door het Israëlische leger. De vertegenwoordiger van de Europese Unie, Sven Kuehn von Burgsdorff verklaarde bijvoorbeeld: “In de Palestijnse gebieden zijn we bezorgd over de inzet van wapens die vragen doen rijzen bij de omvang van de interventie van het Israëlisch leger tijdens de operatie.”

Met andere woorden, niet de inval zelf wordt veroordeeld, maar de omvang van de gebruikte wapens en het gebruikte geweld. Ook de meeste media die verslag deden van de gebeurtenissen, hadden het vooral over het onevenredig gebruik van geweld”. Dergelijke reacties en artikels in de media plaatsen de aanvaller en de aangevallene, de bezetter en de diegene die wordt bezet, de kolonisator en de gekoloniseerde, op gelijke voet tegenover elkaar.

Palestijns verweer is geen terrorisme, wel wettig verzet

Ze herhalen het oude ideologische discours dat alle koloniale interventies heeft gekenmerkt. Tijdens de Algerijnse en Vietnamese nationale bevrijdingsoorlogen spraken de koloniale staten al over “terrorisme” of “het recht om zich te verdedigen tegen terroristische aanvallen”. Ook toen veroordeelden sommige media het buitensporige geweld zonder de legitimiteit van dat geweld zelf in twijfel te trekken.

Door de feiten niet in hun context te plaatsen, namelijk die van de kolonisatie door het Westen, maken de mainstream media het onmogelijk om de situatie te begrijpen. Zowel in het bezette Frankrijk in 1940 of Algerije in 1955 gold nochtans: “Bezetting is een misdaad, verzet is een recht”.

Voor meer informatie

-Claire Duhamel, La double colère des Palestiniens de Jénine après un raid de l’armée israélienne, Le Soir, 9 juli 2023.

Dit artikel is de vertaling door Frans De Maegd van het eerste deel van het interview met Saïd Boumana op Investig’Action