De “zelfverdediging” van Israël in Gaza kon hooguit slaan op Hamas; het permanent aanvallen van de burgerbevolking van Gaza en de vernietiging van haar levensvoorwaarden kan daar onmogelijk onder vallen. Toch is de kans klein dat Israël juridisch wordt aangepakt voor zijn massieve, moordende vergrijpen, en zelfs diplomatieke sancties zullen bescheiden blijven. Twee vragen: waarom die oorlog buiten alle proportie, en waarom die straffeloosheid? Een goed gestoffeerd artikel uit Scheerpost biedt stof tot nadenken…
De auteur, Chris Hedges, wijst erop dat Israël een belangrijke wapenproducent is, de tiende op de wereldranglijst. Met een cliënteel van naar schatting 130 landen en vorig jaar een omzet van 12,5 miljard dollar. Het cliënteel omvat verschillende diensten bij de bestellende landen: leger, politie, veiligheidsdiensten, inlichtingendiensten, bewakingsdiensten. De productie van Israël is navenant qua differentiatie: van machinegeweren, drones en raketten via spionagesoftware tot digitale systemen voor gezichtsherkenning en zo meer.
De Palestijnen zijn voor Israël uitstekende proefkonijnen. Ze zijn al gevat in gezichtsherkenningssoftware, maar ook allerlei andere producten kunnen op hen worden uitgetest. Dat was bijvoorbeeld het geval met Skunk water, een speciale vieze vloeistof waarmee vijanden of lastposten kunnen worden besproeid. Uitgetest op de Palestijnen als collectieve straf, aangeschaft door een politiekorps in de VS. Je kan dus vermoeden dat de buitensporige bombardementen op Gaza met allerlei soorten wapentuig ook bedoeld zijn als test. Kijken wat het geeft, en daarna verder op punt stellen of meteen verkopen met het prachtige label “in de praktijk getest”.
De encanaillering van de EU met Israël
Dat de EU zo’n mossel is als het gaat om stellingnamen tegen het wangedrag van Israël is goed te begrijpen: “Israël is een centrale speler in de strijd van de EU om zijn grenzen te militariseren en nieuwkomers af te schrikken” en “De EU heeft al jaren een partnerrelatie met leidende Israëlische defensiebedrijven om hun drones te kunnen gebruiken, en natuurlijk is jaren ervaring daarmee in Palestina een centraal verkoopargument”. Hier citeert Chris Hedges uit het eerder dit jaar verschenen boek van Anthony Loewenstein, “The Palestine Laboratory. How Israel Exports the Technology of Occupation Around the World”.
De Palestijnse kwestie, die nu in Gaza weer een enorme piek van Israëlische moorddadigheid bereikt, heeft dus een meer dan regionale betekenis. Waar Loewenstein en Hedges voor waarschuwen, is dat de technologisch al heel ver gevorderde onderdrukkingsmethodes van Israël wereldwijd geëxporteerd worden en overal oorlog en dictatoriale overheersing en (vaak racistische) repressie in de hand werken. (Denk maar aan de politie-opleidingen, met zeer agressieve methodes en middelen, die Israël aanbiedt aan politiekorpsen uit allerlei landen…)
Mensenrechten en ethiek spelen voor Israël geen rol, en dank zij zijn knowhow inzake oorlog en repressie kan het zich zowat alles permitteren. Chris Hedges verwijst ook naar Jeff Halpers boek “War Against the People: Israel, the Palestinians and Global Pacification” uit 2015, waarin gewaarschuwd wordt voor de “palestinisering” van globale conflicten. Israëls behandeling van de Palestijnen staat model voor een nefaste ontwikkeling in de wereldpolitiek, waarbij brute, technologisch gesofisticeerde repressie steeds meer toeneemt…
Niet vergeten dat Israël en zijn immer sympathiserende en ondersteunende vriendje Duitsland met de VS hebben samengewerkt om de genocide in Indonesië te realiseren. Daar ging het erom de “communisten” (in feite alles wat links of onafhankelijk dacht of Chinees was) uit te roeien. Dergelijke projecten kunnen nu steeds makkelijker met hoogtechnologische middelen worden doorgevoerd, overal waar “vijanden” in de weg staan.
https://scheerpost.com/2023/11/17/israel-is-shutting-down-its-human-laboratory-in-gaza/