De 30 Maart-Beweging is ontstaan uit de urgentie van de situatie in Palestina en ontleent haar naam aan de Palestijnse demonstraties van 30 maart 1976. “Voor ons symboliseert 30-3 het recht van autochtone volken op hun land en soevereiniteit, in verzet tegen koloniale overheersing en de verwoestende effecten van ongecontroleerde globalisering”, zo staat er op hun website.

En opnieuw zijn ze van plan dit recht te verdedigen. Na klachten te hebben ingediend in Frankrijk en Nederland, zal deze beweging vijf Belgisch-Israëlische individuen, die meegevochten hebben met het Israëlische leger in Gaza, voor de rechter dagen.

De organisatie ondersteunt Belgische Palestijnen die slachtoffer zijn van de nog altijd voortdurende genocide. Deze slachtoffers zullen worden vertegenwoordigd door de Belgische advocaat Jan Fermon, die eerder slachtoffers van de Rwandese genocide vertegenwoordigde. In een interview vertelt Fermon over deze vervolging van Belgische Israëlische soldaten die meevechten in Gaza.

België is verantwoordelijk

“Ik denk dat België, en natuurlijk andere Europese landen, een bijzondere verantwoordelijkheid dragen in de strijd tegen straffeloosheid. Ik kan mijn bijdragen leveren in België.”

“Aan de ene kant zijn er mensen uit Gaza, Palestijnen die in ons land wonen en sommigen van hen hebben de Belgische nationaliteit gekregen of hebben een vluchtelingenstatus. Dit betekent dat België hen bescherming heeft beloofd. Zij worden nu zwaar getroffen door deze oorlog, onder andere door het verlies van familieleden, en zijn het slachtoffer van wat volgens mij evident oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en daden van genocide zijn.”

“Aan de andere kant zijn er ook mensen met de Belgische nationaliteit die meevechten in het Israëlische leger en dus deelnemen aan de organisatie die verantwoordelijk is voor deze misdrijven.”

“België heeft een juridische verantwoordelijkheid; de verantwoordelijkheid die elke staat heeft om oorlogsmisdaden te vervolgen”

“We denken dat België in dat verband een juridische verantwoordelijkheid heeft, namelijk de verantwoordelijkheid die elke staat heeft om oorlogsmisdaden te vervolgen, zoals vastgelegd in de Conventies van Genève, en om daden van genocide te vervolgen, zoals vastgelegd in de Genocideconventie.”

“Wat we op dit moment vragen, is dat de Belgische autoriteiten een onderzoek instellen.”

Een samenspel van meerdere elementen

“Als je kijkt naar andere situaties, zie je dat er uiteindelijk vaak een min of meer behoorlijk proces is geweest om straffeloosheid tegen te gaan. In al die gevallen was er een samenspel van internationale justitie, nationale justitie in bepaalde landen waar dat mogelijk was, en nationale gerechtelijke apparaten van landen die niet direct bij de situatie betrokken waren, maar er op de een of andere manier wel een band mee hadden.”

“Als je kijkt naar Rwanda, zie je dat het proces van verantwoordelijkheid daar min of meer succesvol is geweest dankzij een samenspel van verschillende elementen. Het Internationaal Rwanda Tribunaal in Arusha speelde een belangrijke rol, evenals de interne processen in Rwanda waarbij klassieke gerechtelijke procedures werden ingesteld. Daarnaast vond er een soort herstelproces plaats.”

“De strijd tegen straffeloosheid kan behoorlijke resultaten opleveren”

“Bovendien zijn er in België, Frankrijk en Duitsland rechtszaken gevoerd tegen deelnemers aan de genocide die naar Europa waren gekomen en zich daar hadden gevestigd. Dit toont aan dat de strijd tegen straffeloosheid behoorlijke resultaten kan opleveren. Hoewel het nooit absoluut of volledig is, kunnen er toch noemenswaardige resultaten worden bereikt.”

“Met het oog op wat er nu in Gaza gebeurt, moeten al die verschillende componenten, in de mate van het mogelijke, gemobiliseerd worden. De Israëlische rechtbanken zijn uiteraard vrijwel geen optie. Dit betekent dat er een samenspel nodig zal zijn van internationale justitie, zoals het Internationaal Strafhof, dat weliswaar een zeer beperkte capaciteit heeft, en de nationale justitie van landen die op een of andere manier betrokken zijn. Dit kan bijvoorbeeld zijn door de aanwezigheid van slachtoffers en/of potentiële daders op hun grondgebied, of door personen met die nationaliteit. Het is dus noodzakelijk om ook deze middelen te mobiliseren om een proces op gang te brengen tegen straffeloosheid.”

“België heeft ook een morele verantwoordelijkheid”

“Om al deze redenen denken wij dat België zich over deze situatie moet buigen door een gerechtelijk onderzoek, geleid door een onderzoeksrechter. Dat willen wij proberen te triggeren met onze klacht. Hierbij zullen wij, namens de slachtoffers van de drie soorten internationale misdrijven, een klacht indienen bij Belgische onderzoeksrechters en elementen overleggen die aantonen dat er mogelijk Belgen bij deze feiten betrokken zijn.”

“Naast deze juridische verantwoordelijkheid van België is er daarbij ook een morele verantwoordelijkheid, aangezien Belgen getroffen zijn en mogelijk deelnemen aan misdrijven. Het is daarom niet aanvaardbaar om de andere kant op te kijken.”